14 มิถุนายน 2548 17:22 น.

เมื่อฝนซา

ketana

อยู่มันไปอย่างนี้ก็ดีแล้ว
ให้หมดแววพบคู่เป็นชู้ชื่น
อยู่กับใจเจ็บจำทนกล้ำกลืน
จงสะอื้นร่ำไห้อาลัยลาน

จงผ่านวันอ้างว้างอย่างช้าช้า
ให้อุราสิ้นสุขสนุกสนาน
จงจ่อมจมกับทุกข์ท้อทรมาน
ให้มันกร้านชีวาจนชาชิน

สุขเกษมเปรมปรีดิ์จงหนีห่าง
จงเลือนลางสิ่งชื่นชมสมถวิล
ให้น้ำตาซ่านกระเซ็นเป็นอาจิณ
ชะมลทินความชั่วในตัวตน

เหมือนเมฆาบดบังทางชีวิต
มืดสนิทอึมครึมครึ้มเมฆฝน
ฟ้าคำรามดั่งพิฆาตฟาดกมล
ดูหมองหม่นทั่วทั้งปฐพี

รอพิรุณสร่างซาเมื่อฟ้าใหม่
กระจ่างใสบรรเจิดเกิดราศี
เห็นสว่างด้วยแรงแสงสุรีย์
ทางชีวีเริ่มใหม่ให้ก้าวเดิน

1109

love

comment

9 มิถุนายน 2548 00:53 น.

รอวันพิพากษา

ketana

ตั้งสติเอาไว้ให้คงมั่น
ใกล้ถึงวันที่จะถูกตัดสิน
คงมินานเกินไปจะได้ยิน
พ้นมลทินหรือไม่ใกล้เข้ามา

ข้อกล่าวหาปรักปรำคำเขาบอก
ตามหลอนหลอกใจตัวว่าชั่วช้า
ให้ลูกขุนพินิจพิจรณา
พิพากษาเสียทีคดีความ

1005

love

comment

7 มิถุนายน 2548 14:30 น.

เจ้าจะเข้าใจ

ketana


เหลือแค่เราสองคน
อย่างกังวลเลยจอมขวัญ
จะข้ามผ่านคืนวัน
อันทุกข์ตรมถมทวี

หลับตาเ ถิดลูกน้อย
พ่อเฝ้าคอยอยู่ตรงนี้
อย่าร้องไห้คนดี
แม้ไม่มีแล้วมารดา

หมดบุญจึงจากกัน
สู่สวรรค์ ณ ชั้นฟ้า
แม่เจ้าสิ้นชีวา
มิกลับมาอีกต่อไป

โอ๋โอโอ่ละเห่
จะผูกเปลคอยแกว่งไกว
หลับเถิดหนาดวงใจ
อย่าอาลัยเศร้าโศกา

สักวันเจ้าเติบใหญ่
คงเข้าใจลิขิตฟ้า
พบพลัดพรากจากลา
เป็นเรื่องธรรมดาของคน

877

love

comment

7 มิถุนายน 2548 12:28 น.