เหลือแค่เราสองคน อย่างกังวลเลยจอมขวัญ จะข้ามผ่านคืนวัน อันทุกข์ตรมถมทวี หลับตาเ ถิดลูกน้อย พ่อเฝ้าคอยอยู่ตรงนี้ อย่าร้องไห้คนดี แม้ไม่มีแล้วมารดา หมดบุญจึงจากกัน สู่สวรรค์ ณ ชั้นฟ้า แม่เจ้าสิ้นชีวา มิกลับมาอีกต่อไป โอ๋โอโอ่ละเห่ จะผูกเปลคอยแกว่งไกว หลับเถิดหนาดวงใจ อย่าอาลัยเศร้าโศกา สักวันเจ้าเติบใหญ่ คงเข้าใจลิขิตฟ้า พบพลัดพรากจากลา เป็นเรื่องธรรมดาของคน
ketana 7 มิ.ย. 2548 14:30 น. - ID 77001 
876
5
0
7 มิถุนายน 2548 14:56 น. - comment id 476370
พ่อจะคุ้มครองเจ้า เป็นดั่งเงาเฝ้าคนดี มิหลบและเลี่ยงหนี ชั่วชีวีจะห่วงใย ขาดแม่กล่อมยามนอน อย่าร้าวรอนนะจอมใจ พ่อยังอยู่ใกล้ใกล้ ขวัญฤทัยอย่ากังวล
7 มิถุนายน 2548 15:35 น. - comment id 476389
มาดูพ่อนกกกไข่ และก็มาดูอีกคนไกวเปลกล่อมลูก.. อะไรจะเศร้าปานนั้นหนอ
7 มิถุนายน 2548 16:32 น. - comment id 476513
น่าสงสารเจ้าลูกน้อยตาดำๆนะคะ
7 มิถุนายน 2548 21:22 น. - comment id 476709
หน้าส่วนตัว
สื่อบทกวี.. ได้อ่อนโยน..ในความรู้สึก..ของเรนมากเลยนะคะ ..
อยากมีพ่อ..อยู่ใกล้..
โลกยิ้มละไม .. กับเรน..
ก็สิ่ง..ที่มองเห็น..
สัมผัสรักให้ ..หัวใจ..มิอ่อนแอ..
..พ่อ..จ๋าพ่อ..อย่าเศร้า..
มามี้เค้า ..แม้มิแคร์..
พ่อของเรน..ต้องไม่แพ้..
วีระบุรุษ.. ที่ไม่หยุดรัก.. เพื่อเรน.
อ้อมกอดที่อบอุ่น..
มือคุ้น ..คือเงา..มิเร้น..
เพราะพ่อ..ของเรนเป็น..
ฮีโร่เด่น.. ของเรน.. คนเดียว..
เรน.. ขออนุญาต..แจมนะคะ .. 
7 มิถุนายน 2548 23:14 น. - comment id 476758
สักวันเจ้าจะรู้ วิถีอยู่เป็นไฉน เมื่อเจ้าไม่เยาวัย เป็นผู้ใหญ่นะเด็กน้อยแต่งได้ดีมากเลยค่ะ
9 มิถุนายน 2548 14:42 น. - comment id 477512
อ้อมกอดของพ่อคนนี้ จะดูแลจอมชีวีอย่าหวั่นไหว จะรักถนอมดั่งดวงฤทัย แม้แม่เจ้าจะจากไป..อย่ากังวล ............................................. .............................................
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
