26 กรกฎาคม 2549 21:52 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ไม่ต้องสงสัยในสิ่งที่ฉันให้
มันคือกำลังใจที่จะไม่เลือนหาย
ฉันรักใครสักคนเสมอต้นเสมอปลาย
คือเธอที่เป็นเป้าหมายของความจริงจัง
คนเราอยู่ได้ด้วยความเข้มแข็ง
ความเข้มแข็งอยู่ได้ด้วยความหวัง
ความหวังอยู่ได้ด้วยแรงพลัง
ฉันขอเติมแรงพลังให้ความหวังไม่ร้างลา
ความรักกำลังหายใจในความหวัง
และเริ่มก่อตั้งสร้างฝันอย่างช้าๆ
บางคนอาจคิดว่ากำลังใจไร้ราคา
แต่มันล้ำค่าต่อทุกสิ่งทุกอย่างที่กำลังหายใจ
ขอบคุณทุกๆท่านที่ให้กำลังใจนะครับ
กว่าจะมาถึงวันนี้ได้ ถ้าไม่มีไทยโพเอ็มก็คงจะลำบากเหมือนกัน
ที่นี่เป็นสนามฝึกปรือฝีมือทุกๆวัน
มีคนคอมเมนต์ให้กำลังใจเรื่อยๆ
ทุกวัน ทุกลมหายใจจึงเป็นบทกวี
จนกระทั่งมีผลงานรวมเล่ม
ลืมไม่ไหว หัวใจสั่งให้จำ
ต้องขอขอบคุณเพื่อนกวีบ้านกลอน และทุกท่านที่เป็นแรงใจนะครับ
แม้ว่าจะห่างหายกันไปบ้าง แต่ก็ยังคิดถึงบเนกลอน และเพื่อนนักกวีที่น่ารักทุกคน
ยังไม่ลืมกันครับ
ลืมไม่ไหว...หัวใจสั่งให้จำ
ป.ล.
Happy Birth Day To Me.....
9 เมษายน 2549 17:03 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
กลับไปเถอะที่รัก กลับไปพักผ่อน
กลับไปคลายความรุ่มร้อนหลงใหล
กลับไปอยู่นิ่งๆกับความจริงใจ
กลับไปเป็นตัวใครตัวมัน
กลับไปทายทักอิสระเสรี
กลับไปพบคืนวันดีๆดังฝัน
กลับไปนับหนึ่งถึงร้อยพัน
กลับไปยังจุดที่ฉันยังไม่ผ่านเข้ามา
กลับไปเถอะที่รัก กลับไปหาเขา
กลับไปลบคำว่า "เรา" ีที่แสนไร้ค่า
กลับไปถอดความมืดบอดออกจากตา
กลับไปเป็นคนแปลกหน้าของความทรงจำ
28-3-49
8 เมษายน 2549 14:26 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
เอาน้ำตาขีดเส้นขอเว้นวรรค
ให้ความรักได้พักผ่อนจากความปวดร้าว
เราจะอยู่คนละฟ้าระยะยาว
ขอโลกเหงาๆไว้เศร้าเพียงลำพัง
ใครจะรักกัน ก็เชิญเดินไปรัก
ปล่อยอกหักๆให้พื้นพิภพได้กลบฝัง
ไปรักกันให้ถึงที่สุดอย่าหยุดฟัง
ให้โลกร้างพังถล่มถมคืนวัน
ถึงเจ็บลึกไม่ถึงชาติก็อาจหาย
เชิญไปรักกันจนตายไกลๆฉัน
ขอเพียงโลกอันสงบและเงียบงัน
พอให้ฉันได้หายใจไกลๆเธอ
8-4-49
8 เมษายน 2549 13:55 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ถามว่าฉันผิดไหม ฉันไม่ผิด
ที่จะใช้ชีวิตทั้งชีวิตในการแค้น
ยิ่งเกลียด ยิ่งได้แต้ม ได้คะแนน
ละลายความทุกข์ที่อัดแน่นเป็นหยดน้ำตา
ถามว่าเธอผิดไหม ก็ไม่ผิด
ที่สนุกสุดฤทธิ์กับคนที่ดีกว่า
ยิ่งรักเขา เธอยิ่งดี มีราคา
เอาความพร้อมซื้อคำลาฆ่าอีกคน
ถามว่าฉันผิดไหม ฉันไม่ผิด
ที่จะทุ่มเททั้งชีวิตที่สับสน
เพื่อใช้เกลียดใช้ชังคนทั้งคน
เราไม่ผิดเพราะเหตุผลมีเพียงพอ
8-4-49
30 มีนาคม 2549 15:30 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
เมื่อเธอบอกว่ารักฉันที่สุด
คำว่า "ที่สุด" มันหยุดที่จุดไหน?
หรือที่สุดขอเธอขยายออกไป
ไม่อาจวัดได้ด้วยสายตา
เหมือนทะเลที่กว้างที่สุด
ขอบเขตอาจไม่ได้หยุดที่เส้นขอบฟ้า
อีกฟากทะเลที่อยู่โพ้นสายตา
อาจกว้างกว่าฝั่งนี้เป็นร้อยพัน
รู้แล้วว่าความรักเธอไม่มีที่สุด
และไม่ได้หยุดอยู่แค่ฉัน
บอกว่ารักเท่ามหาสมุทรอยู่ทุกวัน
แต่ความจริงมีมากกว่านั้นร้อยพันทะเล
29-3-49
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
หน้าส่วนตัว
2766
