14 ธันวาคม 2547 11:37 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
รู้นะ...ว่าหลอก
ไม่ต้องบอกฉันก็รู้
ในแววตาเธอที่ฉันมองดู
ไม่เคยมีฉันอยู่ในนั้นเลย
ฉันเห็นเธอ ฉันตื่นเต้นตัวสั่น
เธอเห็นฉัน เธอเงียบงันเฉยเฉย
สุขที่ได้ใกล้ชิดแม้ไร้สิทธิ์จะชื่นเชย
เธอบริจาค ความคุ้นเคย ให้เป็นทาน
ยินดีที่เห็นเป็นเพื่อนแก้เหงาปรับทุกข์
แม้มันจะเป็นความสุขที่ถูกจับร้อยหาร
ไม่หวังความคงมั่น อมตะนิรันดร์กาล
ไม่ยาวไม่นาน เธอแค่คบคั่นเวลา
ทุ่มเทความจริงใจ สิ่งที่ได้คือความเศร้า
แต่มันก็เป็นความว่างเปล่าที่คุ้มค่า
ฉันรักแววหลอกลวงที่เธอซ่อนในดวงตา
และคำโกหกที่บอกว่า คิดถึงกัน
ฉันจะรักเธอให้สุดความสามารถ
แม้จะเป็นการเอาอากาศวาดสวรรค์
จะใช้ใจดวงเจ็บกอดเก็บความผูกพัน
ไว้ใช้ในคืนวันที่ฉันสูญเสียเธอ
รู้นะว่าหลอก
แววตาเธอมันบอกอยู่เสมอ
แม้จะเสียใจแต่ไม่เสียดายที่รักเธอ
ความไม่จริงใจที่ได้เจอ ยังมีค่าเสมอ ไม่ลืมเลือน
23 พ.ย.2547
7 ธันวาคม 2547 13:23 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ฉันไม่มีดอกไม้จะให้พ่อ
มีเพียงน้ำตาคลอหล่อเลี้ยงฝัน
ชั่วครู่ เรา เขาเรียกว่า ชั่วนิรันดร์
ใครหลอกฉันให้รอพ่อกลับมา
เพราะดอกไม้ดอกนั้นฉันให้แม่
ไม่เหลือแม้ดอกไม้บนใบหน้า
เก็บให้พ่อเต็มกำมือคือน้ำตา
ด้วยหวังว่าพ่อมาถึงจึงเห็นมัน
ฟ้าหักขาให้ฉันเหงานอนเฝ้าโลก
ส่งเสียงโศกเศร้าซึ้งถึงสวรรค์
กล่อมดวงดาวหลับไหลไกวเปลจันทร์
หวังสักวันฟ้าเอ็นดูผู้เฝ้ารอ
พ่อโกรธไหม วันที่ห้าธันวานี้
ฉันไม่มีดอกไม้จะให้พ่อ
มีแต่เพียงถ้อยคำน้ำตาคลอ
จะให้รอขอซับกับอกใคร?
3 ธันวาคม 2547 10:58 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ตกลงว่าเธอจะรักฉันไหม
ตอบสิ...ฉันจะได้ปูทางเหินห่างเขา
หากเธอคิดจะสะกดคำว่า เรา
ต้องไม่มีคำว่า เขา เข้ามาพัวพัน
ถ้าจะรักฉัน สิ่งผูกมัดต้องตัดได้
เธอกล้าไหม สลัดแฟนทิ้งเหมือนกับฉัน
แล้วเราค่อยเริ่มนับหนึ่งด้วยกัน
ร่วมสร้างความฝันบนพื้นฐานความเห็นแก่ตัว
ถ้ารักดีแล้วมีแนวโน้มว่าจะไร้อนาคต
ก็หันมาลองลิ้มรสรับบทชั่ว
มีความสุขมากมาย บนกองความหมองมัว
ถ้าเธอกลัวก็กด Cancel ซะ ไม่ว่าอะไร
ถ้าอยากจะมีรักใหม่ที่สดใสหอมหวาน
ก็ต้องระงับความสงสารไว้ให้ได้
ใช้หมึกดำชุบย้อม หล่อหลอมหัวใจ
ถือว่าแฟนเก่าร้องไห้ เพื่ออวยพรให้รักใหม่ของเรา
ถ้าเธอจะไม่เก็บฉันไว้
ก็ได้โปรดอย่าหลอกให้ฉันทิ้งเขา
แต่ถ้าเธอพร้อมจะหยั่งรากความรักเรา
ก็ทำตัวให้ว่างเปล่า... คืนวันเสาร์เจอกันที่เดิม
3 ธันวาคม 2547 10:38 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ถ้าหากเธอจะมองเป็นของเล่น
ก็รีบเล่นรีบคบรีบจบเสีย
สาสมใจอันเร่าร้อนจนอ่อนเพลีย
โปรดรีบเคลียร์รักแตกแล้วแยกทาง
อย่าตามตื๊อซื้อเวลามายืดเยื้อ
ถอดฉันออกเหมือนเสื้อแล้วทิ้งขว้าง
อย่าเก็บฉันหมั้นไว้ในตะราง
คอยเป็นก้างขวางคอเขากับเธอ
เผลอใจเสพรสรักเราสนอง
น้ำผึ้งพิษที่เราสองลองเสนอ
เธอรักเขา เราเป็นแขกเพียงแรกเจอ
ที่แอบเผลอลึกซึ้งกึ่งบังเอิญ
ฉันพอใจให้ลองเป็นของเล่น
อย่าได้เห็นมีราคาน่าสรรเสริญ
เราใช้กันจุดระเบิดความเพลิดเพลิน
โปรดก้าวเดินสู่ทางออกอย่านอกใจ
ฉันกับเธอต่างก็มีพันธะ
อย่าให้สุขชั่วขณะพาหวั่นไหว
บางครั้งเบลอเผลอปลื้มลืมตัวใป
แต่สวดมนต์ข่มจิตไว้ให้รักดี
โปรดเถอะนะ โปรดมองเป็นของเล่น
แล้วรีบเล่นรีบไล่รีบหน่ายหนี
กลัวเราจูนคลื่นมาต่อกันพอดี
คงป่นปี้หากของเล่นเป็นของจริง
3 ธันวาคม 2547 10:23 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ฉันผิด มากไหม ที่มีชู้
ขณะอยู่ กับแฟน แหนหวง
ทั้งที่ มีแขน แฟนควง
แต่ห่วง คนนอก อย่าบอกใคร
แฟนทำ ให้โลก เป็นสวรรค์
แต่ชู้ ทำฉัน หวั่นไหว
แฟนให้ ความรัก ความจริงใจ
ชู้ให้ รสชาติ ความเป็นคน
ดวงใจ แฟนชื่น เหมือนน้ำฟ้า
ดวงตา ชู้ฉ่ำ เหมือนน้ำฝน
สองชอยส์ ที่ทำ ฉันกังวล
ความสับสน กอดฉัน ทุกวันคืน
รักความดี ชีวิต ก็สดใส
แต่อยู่ใกล้ ความชั่ว ก็สดชื่น
เหมือนเด็กน้อย เย้าหยอก กระบอกปืน
ความเลว อันราบรื่น พาเป็น
ไม่กล้าทอด ทิ้งแฟน ที่แหนหวง
ไม่กล้าควง ชู้ไป ให้เห็น
จะรักเดียว ก็ลำบาก ยากเย็น
จึงซ่อนเร้น ความลับ กับความกลัว
คงถูก ประณาม หยามยับ
วันที่ ความลับ ไหลรั่ว
มันเป็นความ สามานย์ เฉพาะตัว
ฉันชั่ว ด้วยความ สมัครใจ
ก่อนให้ฉัน เป็นข้าวของ ของเขา
พระเจ้า เคยถาม ฉันไหม
คนถูกใจ มาช้ากว่า คนจริงใจ
ฉันจึงแบก บาปไว้ เพียงคนเดียว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
หน้าส่วนตัว
1147
