1 ธันวาคม 2547 17:20 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ขอโทษ ตัวเอง จริงจริง
ที่ทิ้ง ไพ่โง่ ใบใหญ่
ถึงไม่ ได้บอก ออกไป
แต่เธอ จับได้ ทางสายตา
เก็บคำ ว่ารัก ฝังไว้
เพื่อใช้ ในโอ กาสหน้า
ในวัน ที่สวรรค์ มีตา
ในวัน ที่ฟ้า มีใจ
แต่มัน ไม่ใช่ ตอนนี้
ฉันหนี ไม่รอด ใช่ไหม
เธอรู้แล้ว ฉันจะทำ อย่างไร
ทิ้งไพ่ สำคัญ หลุดมือ
ต้องโทษ สายตา ที่แสดง
ความจริง ที่แฝง ในความซื่อ
ปิดหู ไม่อยาก ฟังข่าวลือ
มันคล้าย ฉันคือ ฆาตกร
จากนี้ จะวางตัว อย่างไร
จึงจะ สนิทใจ ดังก่อน
หากประตู ใจเธอ ลงกลอน
จะไหว้วอน สรวงสวรรค์ ชั้นใด
เก็บไว้ หลายปี ไม่มีรั่ว
เธอรู้ตัว เราจะเป็น แบบไหน
สายตา ทรยศ แฉหมดใจ
เกมโอเว่อร์ เพราะไพ่ เพียงใบเดียว
1 ธันวาคม 2547 17:08 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
แอปเปิ้ลแสนเผ็ดร้อน หนอนหนี
หวังพึ่งความปรานี จากส้ม
ส้มกลับแสบสันต์ทวี วายวอด
ถึงรอดก็ทุรายล้ม รสร้ายวายปราณ
ซมซานมาพึ่งน้ำ ลำไย
เจาะจิกมะเฟืองมะไฟ ลวกลิ้น
ชอกช้ำเจ็บจำใจ เจียนขาด
เข็ดขยาดเมื่อด่าวดิ้น ดับเชื้อเดียรฉาน
หวานเอยหวานรสร้อย แรงหวาน
หวานดุจรสไฟผลาญ แผดไหม้
หนึ่งหนอนเจ็บเนิ่นนาน หวานเทวษ
หวานรักชักพิษใกล้ กลั่นแกล้งแสลงหนอน
หน้าส่วนตัว
1234
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
