5 มกราคม 2546 11:42 น.
LuCky
Yesterday I met you on the street of love.
Yesterday I was a deaf so can hear the alert,
Today my heart was broken, it make me so hurt.
Today you walked away have no any word,
Tomorrow Ill cut you off my heart
Tomorrow Ill set you apart
Tomorrow Ill think of you the last
But today I dont know the way to throw you to my past.
5 มกราคม 2546 11:15 น.
LuCky
อะไรบางอย่าง...มันขาดหาย
ผมไม่เข้าใจ...แต่กำลังค้นหา
พยายามมานานแต่ไม่นำพา
เพราะไม่รู้ว่า...กำลังหาสิ่งใด
จะว่าหาเงินทอง...ก็มีพอ
ไม่ต้องขอกับใคร..ก็มีใช้
จะว่าลาภยศ...ก็ไม่ใช่
เพราะไม่ได้หวังจะก้าวหน้า
ค้นหามาตั้งนาน
เลยพาลเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า
ไม่รู้หนทางข้างหน้า
จะยาวนานสักเท่าไร
หาอะไร...ก็ไม่รู้
แต่อยู่อยู่หัวใจ...ก็แจ่มใส
ยามที่มีคุณอยู่เคียงใกล้
หัวใจมันเต้นระรัว
อย่างนี้หรือที่ว่า รัก
ผมเที่ยวหาให้ขวักไขว่ไปเสียทั่ว
ไม่รู้ว่าของที่หา...อยู่ใกล้ตัว
หลอกให้มัวหลงทางเสียตั้งนาน
คิดเหมือนผมหรือเปล่าคุณ
ว่ารักวุ่นวุ่น...ครั้งนี้น่าจะหวาน
ผมว่าเดี๋ยวคุณก็จะรู้ในอีกไม่นาน
แล้วจะต้องซมซานในความรัก...เหมือนผม (อิอิ)
5 มกราคม 2546 11:08 น.
LuCky
อิจฉา...หมีน้อยยัดนุ่น
ที่คุณหนุนนอนตัวนั้น
แม้คุณจะได้จากฉัน
แต่อย่ารักมันมากไป
อิจฉา...หมีน้อยตัวอุ่น
ที่คุณกอดอิงอุ่นไอ
ไม่มีฉันคุณคงอยู่ได้
เพราะใช้หมีน้อยแทนตัว
5 มกราคม 2546 11:03 น.
LuCky
คุณบอกว่า...ผมต้องเข้มแข็ง
เป็นเกราะแกร่งให้คุณหลบภัย
เป็นกำบังกันคุณจากเรื่องร้าย
เป็นที่หลบภัยยามคุณร้าวราน
แต่ผมคนนี้ไม่เข้มแข็ง
ไม่ใช่เกราะแกร่งอย่างที่คุณฝันหวาน
ไม่ได้เป็นกำบังกันคุณจากอันธพาล
ยามคุณร้าวราน...ไม่มีที่ให้พักใจ
ผมก็เป็น...ผมคนนี้
เป็นคนที่อ่อนแอเป็นไหนไหน
กลัวว่าคุณจะไม่พอใจ
ที่ผมไม่ใช่ชายในฝัน...ที่คุณต้องการ
5 มกราคม 2546 10:56 น.
LuCky
ห่างกันไม่นานเท่าไหร่
เธอก็เปลี่ยนแปลงไป...จนทำไม่ได้
จากเธอคนเดิมที่เคยใส่ใจ
กลับกลายหมางเมินเฉยชา
มันเป็นเพราะอะไร
จะว่าระยะทางห่างไกล...ก็ไม่น่า
ทำให้คนดีของผมอ่อนล้า
จนเปลี่ยนท่าทีที่เคย
เบื่อกันแล้วใช่ไหม
ยังไงคนดีก็น่าเฉลย
ไม่ต้องห่วงจิตใจของผมเลย
ว่าไม่เคยรักผมมาตั้งนาน
เท่านี้ก็สุดแสนเจ็บ
เกินเก็บกลับมาผสาน
คงเหลือแต่อดีตวันวาน
ตอนนี้ร้าวรานหัวใจ
หน้าส่วนตัว
906
