
การต่อสู้เมื่อยามใดคงไร้พ่าย
เปล่งประกายปลายกระบี่ที่เกรงขาม
หาผู้ใดจะมาเปรียบหรือเทียบความ
แต่ทุกยามเขาโดดเดี่ยวเปล่าเปลี่ยวใจ
ต้องเก่งกาจ ฟาดฝ่าไป ด้วยใจเหงา
วิชาเราเรื่องคู่สู้ไม่ไหว
ต้องเดียวดาย ต้องทนเหงา อีกเท่าไร
จะมีใคร บ้างไหม เข้าใจกัน
ฝึกวิชามากมายหลากหลายอย่าง
เป็นทุกทาง กับเหงาใจ ไร้สุขสันต์
ยอมพ่ายแพ้ แค่มีใคร รู้ใจกัน
ให้กระบี่ และใจฉัน นั้นสมบูรณ์