20 เมษายน 2549 14:36 น.
Mr.yoda
อันเลขไทยโบราณแต่ครั้งก่อน
ครั้งปู่ย่าตาหม่อนหามีไม่
ปีหนึ่งแปดสองหกจึงมีใช้
พ่อขุนรามท่านใส่ไว้ให้พวกเรา
ใช้กันมานานกว่าเจ็ดร้อยปี
ครั้งสุโขทัยธานีเมืองหลวงเก่า
ถึงปัจจุบันก็ยาวนมนานเน่า
จนย่างเข้าสู่สมัยกรุงเทพินทร์
ต่อมามีวัฒนธรรมจากต่างชาติ
ฉวยโอกาสเข้ามารุกรานสิ้น
เลขไทยถูกครอบงำทั้งแผ่นดิน
เพราะชาวไทยไม่ถวิลไม่สนใจ
หันไปใช้เลขอารบิคของฝรั่ง
ว่าโก้เก๋เสียจังทันสมัย
หาเลขไทยล้าหลังไม่ไฉไล
ไม่ใส่ใจรักษาพาดูแคลน
ว่าเขียนยากใช้ลำบากไม่สละสลวย
กระทรวงศึกษาก็เอาด้วยไม่มีแผน
อนุรักษ์เลขไทยจึงถูกแบน
เอาเลขฝรั่งมาแทนไม่อาลัย
อันเลขไทยคนไทยประดิษฐ์ขึ้น
ควรรื้อฟื้นกลับมาใช้กันใหม่
อย่าปล่อยให้เลือนรางจางหายไป
จากชาติไทยคนไทยทำไมกัน
ภูมิปัญญาบรรพบุรุษท่านคิดให้
ควรสืบสานต่อไปอย่าไหวหวั่น
วัฒนธรรมประเภณีที่ดีนั้น
จงช่วยกันอนุรักษ์พิทักษ์ไว้
เราใช้กันมานานหลายร้อยปี
เป็นของดีของไทยยังใช้ได้
ไปเอาของชาติฝรั่งมาทำไม
น่าเสียใจความคิดอนิจจัง
ผู้บริหารประเทศสายตาสั้น
ทำงานกันไปวันวันควรคิดมั้ง
สิ้นดังเลขสูญภาษาพาชาติพัง
ชาติอยู่ยังเพราะพิทักษ์รักวัฒนธรรม
20 เมษายน 2549 14:19 น.
Mr.yoda
เด็กวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า
ผู้ใหญ่บ้าเด็กก็บอตามกอเหล่า
ผู้ใหญ่ดีเด็กก็งามไปตามเงา
เมื่อต้นเน่าลุกจะดีได้อย่างไร
ผู้ใหญ่เป็นแบบอย่างทางผู้น้อย
ผู้ใหญ่ถ่อยผู้น้อยถอยพลอยเหลวไหล
ผู้ใหญ่เลวผู้น้อยเหลวตามกันไป
วอนผู้ใหญ่เป็นแบบอย่างทางที่ดี
20 เมษายน 2549 14:13 น.
Mr.yoda
ฉันเห็นเธอก็อยากบอกว่าเบื่อ
ความรักฉันมันเจือจางไปหมดสิ้น
ฉันตามตื้อเธอก็ดื้อมาเล่นลิ้น
ฉันถวิลเธอก็กลับใจไขว่เขว่
ต่อให้ฉันทุ่มเทสักเท่าไหร่
มันก็เหมือนเอาใจทิ้งทะเล
ใจฉันนั้นเธอก็เล่นซะซวนเซ
เพราะหลงเล่ห์อันแสนจะขื่นขม
ฉันตามบอกตามรักเธอแทบตาย
มันก็หายไปหมดในสายลม
จิตใจฉันมันยิ่งจะตรอมตรม
หลงคารมที่บาดจิตของเธอไป
พอกันทีกับเล่ห์เหลี่ยมกลอุบาย
ขอให้หายหมดสิ้นทั้งจิตใจ
ณ วันนี้พี่จะขอเป็นคนใหม่
เพื่อชีวีที่สดใสของพี่เอย
20 เมษายน 2549 14:02 น.
Mr.yoda
ดอกบัวรู้ชูช่อช่วงเหนือห้วงน้ำ
เปรียบรสธรรมนำพลพ้นขลาดเชลา
บัวพ้นตมคนพ้นต่ำมีธรรมเนา
บัวสี่เหล่าบอกกล่าวถึงชาติคน
บัวดอกหนึ่งบอกถึงคนทรามสิ้น
ทุกชีวินทำดีไม่มีผล
เดรัจฉานจับกินทุกตัวตน
เพราะความที่จนปัญญาผุดความดี
บัวดอกสองสนองถึงความดีบ้าง
ผุดขึ้นมาอยู่ห่างตมอย่างหลีกหนี
แม้ยังคงอยู่ในน้ำทุกชีวี
แต่ยังมีความดีไว้คู่ตัว
บัวดอกสามอิสระพ้นน้ำแล้ว
ก็ไม่แคล้วความดีไร้ความชั่ว
แต่อีกด้านยังมีชั่วให้หมองมัว
ดังนั้นหัวจึงไม่บานได้ดั่งใจ
บัวดอกสี่มีค่ามากวิเศษ
ทั้งกิเลสตัณหาทรามทั้งหลายไซร้
ล้วนหมดสิ้นสลายหดหายไป
บัวดอกนี้คือหัวใจใฝ่ธรรมจริง
28 กุมภาพันธ์ 2549 18:40 น.
Mr.yoda
ชีวิตคนมีปัญญามากกว่ามด
สู้ออมอดบางครั้งยังขยัน
มีความซื่อทำงานจริงสิ่งสำคัญ
ทำได้นั้นอยู่อย่างมดไม่อดตาย
หากเรามัวสุขสรรค์เช่นราชันย์
สุขทุกวันเสวยสุขบรรทมสบาย
หากแต่ไม่คิดทำงานก็วอดวาย
อาจสลายเพราะความสุขไร้ทำการ
ชีวิตคนเหนื่อล้าก็จงทน
จงฝึกฝนวิชาชีพให้แตกฉาน
หนักฝึกเอาเบาฝึกสู้ให้รู้งาน
แล้วสักวันจะพบพานวันฟ้าใหม่
หน้าส่วนตัว
7825
