18 มกราคม 2550 22:35 น.
Niramai
รักเธอเข้าใจไหม
แม้ไม่อาจเปลี่ยนใจเธอจากใครคนเก่า
ระหว่างเธอกับฉัน ยังไม่กล้าพอจะเรียกกันว่า เรา
ถ้าหัวใจเธอไม่ว่างเปล่าและยังมีเขายืนอยู่ข้างใน
รักเธอ.......ได้ยินหรือเปล่า
เสียงมันก้องจนปวดร้าวเธอรู้บ้างไหม
แม้การเป็นคนที่รักเธอ ฉันต้องเจอกับความปวดใจ
ยังขอเลือกจะรักเธอต่อไป...คนดี
ฉันคงไม่อาจทำให้เธอเปลี่ยนใจ
และยังคงทำได้เพียงเท่านี้
ไม่ว่าจะในฐานะอะไรก็ตามที
แต่หน้าที่ที่ฉันมี ......คือรักเธอ
18 มกราคม 2550 12:47 น.
Niramai
เพราะเธอไม่ใช่....ดวงดาว
ที่ฉันจะเห็นเพียงครั้งคราวเช่นนั้น
และเธอไม่เคยใช่...ดวงตะวัน
ที่ลับลาเมื่อสิ้นวัน...คนดี
เพราะเธอไม่ใช่....สายลม
ที่พัดผ่านให้ชื่นชมแล้วหลบลี้
เพราะเธอไม่ใช่....สายธารนที
ที่ไม่เคยมีวันหวนกลับมา
เพราะเธอก็เป็นแค่ใครหนึ่ง
เป็นใครที่ใจซึ้งซึ่งคุณค่า
เป็นเจ้าของทุกพื้นที่ ในหัวใจคนคนนี้เสมอมา
เป็นคำตอบที่ตามหา ว่าชีวิตนี้เกิดมาเพื่ออะไร
เธอคือลมหายใจ เธอคือทุกอย่าง
มาเติมเต็มช่องว่างที่ขาดหาย
มือที่เคยว่างเปล่า มาวันนี้จะไม่เหงาอีกต่อไป
ที่ย่างก้าวจะไม่เปล่าดาย ถ้ามีเธอก็สุขใจเกินพอ
16 มกราคม 2550 18:46 น.
Niramai
วันหนึ่งวันใด ที่ใจเหงา
ท่ามกลางผู้คนยังว่างเปล่า.....เหว่ว้า
วันที่ภายในใจสิ้นไร้ใครนำพา
ท่ามกลางทุกสายตา ฉันเดียวดาย.........
วันหนึ่งวันใด....ที่ไม่มีเธอ
กี่ผู้คนที่พบเจอคงไร้ความหมาย
เหมือนสวมเสื้อแห่งความเหงาที่ใครไม่เข้าใจ
อุ่นไอที่หายไป....ในวันที่หัวใจ ไม่มีใครเลย....
หน้าส่วนตัว
988
