เธอทำอ่อนหวานเพียงผลาญหัวใจ เธอทำห่วงใยเพียงให้สับสน เธอแกล้งคิดถึงเพียงให้กังวล คำเธอแยบยลระคนสิ่งลวง เธอแสดงออกดังบอกว่าชอบ เธอแกล้งทดสอบให้เราหึงหวง สุดท้ายเป็นเขาที่เธอเดินควง คนซมตรมทรวงกลับเป็นตัวเรา พอแล้วหัวใจไม่กล้าจะหลง ข่มใจให้ปลงคงต้องลืมเขา แม้เพื่อนเดินเคียงมีเพียงแค่เงา หวังสายลมเบาช่วยสมานใจ เจ็บจริงความรักเจ็บนักความซื่อ ด้วยเหตุผลคือ รักมีเงื่อนไข อย่าซื่อ อย่าโง่ หากจะรักใคร แม้ถลำใจจะช้ำอย่างเรา... คนซื่อ...
หน้าส่วนตัว
917
