26 ธันวาคม 2549 12:06 น.

หากลำบากใจ ฉันก็จะไม่ทำอีก

ในวันนั้น ที่เราไปเที่ยวด้วยกันกับเพื่อนๆ ฉันจะคอยดูแลเธอมากกว่าใครๆ ฉันรู้ว่าเธอลำบากใจ -- ไม่เป็นไร ฉันจะไม่ทำอย่างนั้นอีก

ในวันนั้น ที่ฉันไปกินข้าวเป็นเพื่อนเธอ เมื่อเพื่อนของเธอไม่อยู่ ฉันรู้ว่าเธอลำบากใจ -- ไม่เป็นไร ฉันจะไม่ทำอย่างนั้นอีก

ในวันนั้น ที่เธอพบอุปสรรคในงานชิ้นสำคัญ ฉันยอมทิ้งงานที่ทำอยู่เพื่อมาช่วยเหลือเธอ ฉันรู้ว่าเธอลำบากใจ -- ไม่เป็นไร ฉันจะไม่ทำอย่างนั้นอีก

ในวันนั้น ที่เธออยู่คนเดียว ฉันคะยั้นคะยอให้เธอไปเที่ยวด้วยกัน เพราะรู้ว่าเธอคงรู้สึกเบื่อ ฉันรู้ว่าเธอลำบากใจ -- ไม่เป็นไร ฉันจะไม่ทำอย่างนั้นอีก

ในวันนั้น ที่ฝนตกและหนาวเหน็บ ฉันเตือนเธอให้เธอดูแลสุขภาพตัวเองเสมอ ฉันรู้ว่าเธอลำบากใจ -- ไม่เป็นไร ฉันจะไม่ทำอย่างนั้นอีก

ในวันนั้น ที่เธอท้อแท้กับสิ่งต่างๆ ฉันพูดคุยกับเธอ เพื่อให้เธอลืมเรื่องร้ายๆ และมีกำลังใจเริ่มต้นใหม่ ฉันรู้ว่าเธอลำบากใจ -- ไม่เป็นไร ฉันจะไม่ทำอย่างนั้นอีก

ในวันนั้น ที่เธอรู้สึกโดดเดี่ยว ฉันจะรีบไปยืนใกล้ๆเธอ เพื่อให้เธอรู้สึกอุ่นใจว่ายังฉันเคียงข้างเสมอ ฉันรู้ว่าเธอลำบากใจ -- ไม่เป็นไร ฉันจะไม่ทำอย่างนั้นอีก

และในวันนี้ ฉันได้เข้าใจแล้วว่า มันคือตัวฉัน และความรู้สึกที่ฉันไม่เคยจะควบคุมได้เลยต่างหาก เป็นสิ่งที่ทำให้เธอลำบากใจ

แม้ฉันเองก็ลำบากใจ... แต่... ไม่เป็นไร

ฉันจะไม่ทำอย่างนั้นอีก...