เรื่องราวที่ผ่านมาของเรา
ตอนนี้เป็นแค่นิทานเก่าเก่าหน้าสุดท้าย
ผ่านเรื่องดีและร้ายมา ก็มากมาย
มาถึงตอนจบเสียได้ เสียที
ให้บันทึกหน้าสุดท้ายระหว่างเรา
จบลงด้วยความเศร้า...แบบนี้
ตัวละครสองตัวที่เคยมี
ถึงเวลานี้ บทที่เหลือที่มีคือพรากจากกัน
ฉันคงไม่อาจเปลี่ยนแปลงอะไร
ขอเพียงแค่หัวใจได้ตื่นจากความฝัน
เข้าใจว่าชีวิต ไม่อาจลิขิตด้วยปากกาหรือพู่กัน
และบางทีบางบทนั้น ก็ต้องมีวันสูญเสีย...เสียน้ำตา
12 กุมภาพันธ์ 2545 02:26 น. - comment id 35033
ชีวิต ก็เหมือนนิยาย แต่งแต้มกันไปเถอะ จะน้ำเน่า ไม่น้ำเน่าก็....คือชีวิต เข้มแข็งนะ บนทางเลือกของตัวเอง

14 กุมภาพันธ์ 2545 12:51 น. - comment id 35389
ชีวิตคนเราผ่านอะไรมาตั้งมากมาย และอะไรๆก้อรอที่จะให้เราพานพบอีกมากมาย บนเส้นทางที่ก้าวเดินมีผิดหวังและก้าวพลาด เก็บเอาไว้เป็นประสบการณ์...แก่ตัวเราเอง

14 กุมภาพันธ์ 2545 21:26 น. - comment id 35455
ขอบคุณนะลมเหงา วันหลังจะนิมนต์มาเทศน์อีก

8 กันยายน 2545 15:59 น. - comment id 74455
ลึกซึ้งๆ เมี๊ยววว
