ขอแต่งกลอนนี้ฝากไว้ให้เธออ่าน
หนึ่งในหกสิบล้านที่เธอได้เจอฉัน
หนึ่งในร้อยที่เราได้รู้จักกัน
หนึ่งในนั้นยังคงมีเราสองคน
แต่เหตุผลนั้นมันมีอยู่ว่า
เธอสูงค่าดั่งดวงดาวบนสวรรค์
ระยิบระยับส่องแสงอัศจรรย์
จนตัวฉันมิอาจเอื้อมชำเลืองมอง
หนุ่มถาปัดจุฬาแห่งรั้วจามจุรี
เธอดูดีมีสง่างามมากหลาย
คงมีคนหมายปองเธอมากมาย
ฉันขอเพียงเธอเป็นพี่ชายก็เกินพอ
"เดชาธร "นี่คือชื่อของเธอ
ฉันจำได้เสมอแม้เราอยู่ไกลห่าง
รักของฉันที่ให้เธอจะไม่มีวันจาง
แม้ระยะทางสุดฟ้าและแสนไกล
28 ตุลาคม 2550 18:25 น. - comment id 778674
แวะมาเยี่ยมชมและทักทาย

28 ตุลาคม 2550 18:38 น. - comment id 778676
แวะมาเยี่ยมเยียนจ้ะ...สบายดีนะคะ..

28 ตุลาคม 2550 20:36 น. - comment id 778726
น่าอิจฉาคุณเดชาธรจัง.. มีคนเขามั่นคงปานนี้.. น่าปลื้มใจนะคะ.. *** เป็นกำลังใจให้ค่ะ..คุณโพลารีส.. ***

29 ตุลาคม 2550 07:45 น. - comment id 778853
ให้ใครอ่านเจ้าค่ะ คนในกลอนหรือ ใครก็ได้ อิอิ
