เ มื่ อ ไ ห ร่ จ ะ ไ ด้ ก อ ด สั ก ที . . . อยู่คนเดียวตรงนี้ฉันหนาวจนแทบทนไม่ไหว ห่มผ้ากี่ชั้นก็ไม่อุ่นเท่ากอดคุณด้วยใจ คิดถึงอ้อมกอดอ่อนไหวของคนไกลตา ผิ ง ไ ฟ เ ท่ า ไ ห ร่ ก็ ไ ม่ อุ่ น . . . ไม่เหมือนกับจ้องตาคุณ ณ ตรงหน้า อบอุ่นเกินสิ่งใด...ในแววตา แค่คิดถึงก็อ่อนล้าไปทั้งใจ ต่ อ ใ ห้ ฉัน ใ ส่ ถุ ง มื อ ห น า ๆ ก็ไม่แน่ใจว่าจะช่วยได้สักแค่ไหน หากเป็นมือคุณคู่นั้น...ฉันมั่นใจว่าอุ่นเกินกว่าสิ่งใดๆ ที่จะมาบรรเทาความหนาวตรงนี้ได้...ไม่มี ฉั น ห น า ว . . . จ น ตั ว สั่ น อยากจะเร่งคืนวันให้เธอกลับมา ณ ตรงนี้ เวลาผ่านไปเท่าไหร่ยิ่งเหมือนฉันขาดความอบอุ่นเข้าไปทุกที หนาวเหลือเกินแล้วตอนนี้...แค่เธอคนดีอยู่ห่างไกล +++++++++++++++++++++++++++++++++ ม า ๆ ไ ป ๆ - * - คิดถึงกานบ้างรึป่าวค้า ส่วนนู๋ป่านคิดถึ๊ง...คิดถึง ^^* ไ ม่ เ ม้ น มี ง อ ล น้ า >.
26 มกราคม 2551 22:24 น. - comment id 815755
อ่านแล้วอยากจะคิดถึงตาม แต่ไม่มีคัยหั้ยคิดถึง กร้ากกกก โอ๋ๆๆ
27 มกราคม 2551 12:33 น. - comment id 815877
แม้ไกลกายใจนี้มิหายห่าง มีเส้นวาสนาวางอยู่ต่างหน้า อุ่นออดคำพรอดใดมิได้ลา กอดข้ามฟ้าสู่ขวัญใคร..ให้นิทรา .
27 มกราคม 2551 12:36 น. - comment id 815879
ขาดความอบอุ่นเมื่อไม่มีเธอ อ้างว้างเสมอคนเดียวทางนี้ อยุ่ที่ไหนคนของหัวใจคนดี รู้ไหมคนทางนี้คิดถึงเอทุกทีที่อยุ่คนเดียว สวัสดีน้องป่านจ้า แวะมาแล้วนะแอบแจมด้วย ฝีมือยังดีเหมือนเคยนะ ไปแล้วจ้า คิดถึง
28 มกราคม 2551 09:03 น. - comment id 816136