ฉันเดินทางพาความช้ำแบกเต็มหลัง
เพื่อแดนดินความหวังอย่างฉันฝัน
ออกเดินทางยามราตรีก่อนดวงตะวัน
จะส่องแสงสว่างเฉิดฉันให้แผ่นดิน
ลาแล้วความสวยงามที่ลวงหลอก
เหมือนดังหมอกปิดกั้นหุบเหวไว้
ลาแล้วคำพูดกลั่นกลองจากน้ำลาย
ที่ไม่มีเคยมีอะไรจากใจจริง
ละทิ้งสิ่งต่างๆไว้เบื่องหลัง
มุ่งหมายมั่นเส้นทางทางข้างหน้า
ก้าวเดินไปพร้อมกับโชคชะตา
เพื่อเดินทางหาความหวังอย่างตั้งใจ
มีใครไหมบอกทางให้ฉันได้
โปรดพาฉันก้าวไปสัมผัสมัน
แดนดินความหวังคงไม่ใช่แค่ความฝัน
กี่คนกันเดินทางก้าวไปถึง
พาชีวีเดินทางไปหลายสาย
แต่ก็พบความช้ำใจมาหลายครั้ง
มีความลวงหลอกเหมือนดังหมอกกั้นเส้นทาง
ให้ก้าวเดินพลาดพลั้งไม่ตั้งใจ
6 พฤศจิกายน 2551 20:07 น. - comment id 911113
มาสมัครเป็นเพื่อนร่วมทางคนแรกค่ะเส้นทางเดินแม้ห่างไกลใจต้องหนัก แม้ยากนักขวากหนามขวางทางหมาย จงตั้งใจให้มั่นคงอย่ากลับกลาย อย่าทำลายฝันของตัวด้วยโลเล
เกิดเป็นคนถ้ายังไม่สิ้นลมหายใจก็ต้องเดินต่อไป ไม่มีใครที่มีเส้นทางที่ราบเรียบมีความสุขสมบูรณ์ทั้งหมดหรอกค่ะ พระเจ้าพิสูจน์ความเป็นคนด้วยความยุติธรรมเสมอค่ะ

7 พฤศจิกายน 2551 04:07 น. - comment id 911165

7 พฤศจิกายน 2551 07:21 น. - comment id 911184
เดินต่อไปครับ... ที่หมายย่อมากมี เลือกเดิน จักฝ่าฟันเผชิญ ใจสู้ อย่าท้อ อย่าล้าเลิน ด้วยจิตพ้อ เดิน เดิน ดุ่ม ดุ่ม รู้ เต็มด้วยพลังใจ

7 พฤศจิกายน 2551 19:59 น. - comment id 911418
สวัสดีค่ะ แวะมาชื่นชมผลงานและส่งกำลังใจให้ค่ะ
