..... ก้อนหินตกตูมตามน้ำกระจาย แผ่ขยายเส้นรอบขอบกว้างกว้าง สายน้ำแหวกวนวนจนเป็นทาง ลอยเคว้งคว้างห่างออกไปจนใกล้จม หินหนักหนักสักเดี๋ยวเลี้ยวหายลับ กู่ไม่กลับลอยหายคล้ายขื่นขม ดิ่งลิ่วลิ่วจากผิวน้ำช้ำระทม ทิ้งร่างล่มถมพื้นไม่คืนลอย เจ้าน้อยอกน้อยใจใครกันนี่ หรือมือดีแย่งบางสิ่งเจ้าชิงถอย ยอมทิ้งห่างร้างไปไร้สำออย ไม่อยากร้อยสานเรื่องเปลืองน้ำตา เลยต้องมาจ่อมจมถมพื้นน้ำ ให้เย็นฉ่ำลูบกายคลายหวนหา นิ่งสงบจบความที่ตามมา ยอมไร้ค่าอยู่ใต้ตมข่มเศร้าใจ...
beautyangle 14 มี.ค. 2545 13:55 น. - ID 12037 
955
3
0
14 มีนาคม 2545 18:01 น. - comment id 40553
น่าฉงฉานก้อนหินจัง
16 มีนาคม 2545 10:02 น. - comment id 40896
นั่นสินะ..คุณ mono... สงสารก้อนหินจัง
16 มีนาคม 2545 23:07 น. - comment id 41051
ยามที่ใจอ่อนล้าหนักกว่าหิน หมดแรงสิ้นเกินใจจะใฝ่ฝัน อยากดิ่งลงสายน้ำตามตะวัน มือใครกัน...พันเกี่ยวให้เลี้ยวคืน. ชอบกลอนคุณมากค่ะ...หวังว่าจะมี... มือใครคนนั้น...
18 มีนาคม 2545 11:09 น. - comment id 41205
.... ยามที่ใจอ่อนล้าหาใครช่วย ใจระรวยรินร่ำพร่ำเรียกหา หากมีมือยื้อยุดฉุดขึ้นมา ใจที่ล้าคงกล้าแกร่งเพิ่มแรงใจ.... ขอบคุณ คุณหลินค่ะ...
19 มีนาคม 2545 12:08 น. - comment id 41360
ให้ยืมมือยืมใจเอาไปช่วย เมื่อรอดม้วยแล้วจงคืนอย่าฝืนไว้ เพราะมือนี้ยังมีใครต่อใคร อยากได้ไปช่วยเหลือจุนเจือจาน...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
