เพลงใบไม้หวิวไหวต้องใบสน
กล่อมกมลคนเหนื่อย...อย่าเรื่อยล้า
ประกายดาวพราวกระพริบระยิบตา
ทอแสงมาทักใจ...อยู่ไหนใจ...
ขอบฟ้ากว้างเวิ้งฟ้ามหาสมุทร
หรือสิ้นสุดแดนดิน ณ ถิ่นไหน
จักเจ็บปวดรวดร้าวสักเท่าใด
กลับเถิดใจ เยียวยาใจให้หายดี
มาที่นี่ขอเชิญชวนสวนสงบ
หอมกลิ่นอบอวลร่ำงามดอกไม้
คีตศิลป์ธรรมชาติเพราะบาดใจ
ซึ่งจัดไว้ต้อนรับ...ใจกลับเรือน.
กลับเถิดใจ...เยียวยาใจให้หายดี...
15 พฤศจิกายน 2551 12:48 น. - comment id 827589
ไม่ได้ไปไหนเพราะ
กลับมาพักเรือนเดิม

14 พฤศจิกายน 2551 20:47 น. - comment id 913963
.....ทักทายคะ .....

18 พฤศจิกายน 2551 20:33 น. - comment id 915177
ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย

24 พฤศจิกายน 2551 10:52 น. - comment id 917119
เรือนของใจอยู่ที่ความสงบ

25 ธันวาคม 2551 23:47 น. - comment id 929265
มาต้อนรับ คุณกิตติกานต์ ครับ ดีใจครับ ที่บ้านกลอนมีเพื่อน นักกลอนเพี่มขึ้นอีกคน พวกเรามาที่นี่เพราะเรารัก ในสิ่งที่เหมือนกันครับ เรารักศิลปของภาษาไทย ช่วยกันนะครับ ช่วยกันอนุรักษ์ และ สร้างสรรค์ บทกลอนดีๆ ต่อไปครับ

26 ธันวาคม 2551 08:35 น. - comment id 929320
ไร้อันดับ. ขอบคุณมากค่ะ ที่มาต้อนรับน้องใหม่ ...แนะนำข้อน้อยด้วย ...ขอบคุณค่ะ.

26 ธันวาคม 2551 08:37 น. - comment id 929322
อิอิ..พี่นักสืบไร้อันดับ ข้าน้อยค่ะ...ไม่ใช่ข้อน้อย.. ...( ข้อน้อยดี..ไม่ต้องอ่านหนังสือมาก ..แต่ระวังข้อสอบ ปรนัย..) ขอบคุณค่ะ..
