กระดาษแผ่นหนึ่ง ที่เขียนถึงเธอทุกวัน ในนั้นมีคำสั้นๆ แต่ฟังแล้วจับใจ คงไม่สำคัญ สำหรับเธอคนนั้นเท่าไหร่ แต่ยืนยันว่าจะเขียนต่อไป แม้ใครใครไม่ให้ทำ หวังให้เธออ่าน แล้วจากนั้นจะขยำ หรือเขวี้ยงทิ้งก็แล้วแต่เธอจะทำ ก็มันเป็นสิทธิ์ของเธอ คนเดิมคนนี้ ที่เธอบอกว่าเพ้อเจ้อ ที่เธอรำคาญกันเสมอ ที่เธอเบื่อกันทุกวัน อยากบอกเอาไว้ มาทางไหนจะไปทางนั้น อย่ากังวลว่าจะผูกพัน จะไม่คิดฝันไปไกล แต่จะกลับมา จะกลับมาดูแลเธอใกล้ใกล้ ถ้าเค๊าคนนั้นทำให้เธอเจ็บปวดใจ และอยากบอกเอาไว้ ว่าความรู้สึกทั้งหมดที่มีให้ ยังคงเหมือนในกระดาษแผ่นใสที่เขียนไปให้เธอ
27 มีนาคม 2545 01:15 น. - comment id 42796
อย่ารอรักคนที่ไม่รู้ค่า เสียเวลาและเสียขวัญ อย่ารักใครให้มากใจจาบัลย์ จงเชื่อขวัญ..เจ็บจนจำซ้ำซากใจ ไม่อยากให้ใครเป็นเหมือนอย่างเรา!
27 มีนาคม 2545 10:40 น. - comment id 42849
ฮืม เขียนดีค่ะ ชอบมากเลยโดยเฉพาะ ตรงนี้ จะกลับมาดูแลเธอใกล้ใกล้ ถ้าเค๊าคนนั้นทำให้เธอเจ็บปวดใจ และอยากบอกเอาไว้ ว่าความรู้สึกทั้งหมดที่มีให้ ยังคงเหมือนในกระดาษแผ่นใสที่เขียนไปให้เธอ
4 เมษายน 2545 17:47 น. - comment id 44271
โหยยยยย ขนาดเพิ่งเริ่มเขียนง่ะ เก่งจัง