ก่อนหินก้อนหนึ่งร้อง.............รำพึง ทุกค่ำคืนตราตรึง.........................ตอกย้ำ หินทับกระดาษอึง...................อกอยู่ เสพย์สุขกำซาบซ้ำ....................เสนาะเร้าเขย่าสวรรค์ มันปกป้องกระดาษด้วย.................หัวใจ หนักแน่นบ่หวั่นไหว.....................ว่าเว้า กอดก่ายกระดาษไผ.......................ผิว์พราก ลมพัดจะยิ่งเย้า.................................แย่งยื้อกระดาษคืน ขืนแรงบอกรักร้อง.....................ระเริงสวาท พลางแฮ หินเสพสมสังพาส.......................พร่ำเพ้อ กรีฑาท่าทับกระดาษ......................ดึงดูด เล่นรักประเจิดประเจ้อ....................ประจักษ์แจ้งแทงตา หน้ากระดาษยู่ยี่ไห้........................โหยครวญ วอนพระพายพัดสวน.....................ต่อสู้ เถิดลมเร่งเร่งกระบวน...................การสะบัด หินจะหลุดและกู้......................เกียรติได้สักวัน อันหินสังเกตแล้ว......................ลงองค์ หินเจ็บกระอักตรง.........................อกนี้ ตระหนกตระหนักพะวง.................ตัวกระดาษ รักเคยรักกลับปี้........................ป่นแล้วระทมเหลือ เชื่อแล้วหินเชื่อได้.......................ดังเห็น แต่ก็ยังใจเย็น...............................อยู่เหย้า กอดเกี่ยวก่ายกระดาษเป็น...................ปานก่อน รั้งแต่กายได้เศร้า.........................โศกช้ำจำยอม ตรอมตรมทับกระดาษรู้..................เรื่อยมา แต่ก็ต้องถึงครา................................คลาดแคล้ว ยามตะวันเอ่ยคำลา..........................ลับโลก หินอ่อนแรงหลับแล้ว..................อ่อนล้าโรยแรง ค่อยตะแคงเลียดกระดาษต้อย..............ตามลม แล้วโลดลิงสุขสม...........................ซาบซึ้ง กระดาษเสพย์สังวาสจม....................กามจ่อม กอดกระเฟียดฟัดลมอึ้ง.....................อกร้อนระเริงลม ทุกข์ระทมหินร่ำไห้.........................โหยหวน เศร้าจิตคิดเจ็บจวน............................จักบ้า ไตรลักษณ์กฏโลกสรวล-..................เสแสยะ ยิ้มเนอ ทุกข์ทับถมข่มกล้า............................กลอกกลิ้งยิงฟัน อันความช้ำชอกย้ำ............................โยงคดี กาลผ่านผันวันปี...............................ปรับเข้า ไตรลักษณ์ประจักษ์ตี............................ธรรมแตก หากทราบย่อมหยุดเศร้า...................โศกได้ทันใด ไอ้ลมกับกระดาษร้อน......................แรงกาม ยังไม่หยุดเสพย์ความ..........................ใคร่ค้าง สุดสุดสังเวชตาม.............................ตัวบท แต่ฤทธิ์กิเลสจะสร้าง....................สั่งให้กระสันหา
เชษฐภัทร วิสัยจร 23 ส.ค. 2552 02:16 น. - ID 128615 
1513
1
0
24 สิงหาคม 2552 10:08 น. - comment id 1030897
นึกภาพตามครับ...
24 สิงหาคม 2552 10:47 น. - comment id 1030908
จินตนาการ อยู่ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
