***...เพลงโศกวิโยครำพัน...***

กุหลาบน้ำตา

   ***โอ้อนาถหวาดหวั่นพลันระทึก
ถ้อยสบถโฉดทราม ณ ยามดึก
หากกาลใดระลึกร้าวดวงจินต์***
   ***พิศสถานผ่านหาดอำมหิต
ห้วงหนึ่งแห่งความคิดอยากลืมสิ้น
แต่สาส์นเสียงกรีดทรวงร่วงเรี่ยดิน
น้ำตารินหลั่งหล่นลงปนทราย***
   ***พิศอัมพุท ณ อัมพรสะท้อนระทด
เกลือกกาฬมัวหมดหมองมิหาย
จันทร์ยังจมระทมหนอท้อทั้งกาย
ชีพจวนวายวูบหวิดเพียงนิดเดียว***
   ***อับปางอัปรีย์ธุลีอุบัติ
เคราะห์ซ้ำกรรมซัดสุดรั้งเหนี่ยว
ยาวิเศษเฉทใดไร้จะเยียว
ดั่งควงเคียวเคว้งคว้างกลางพนา***
   ***พิษร้ายพ่ายรักกระอักโลหิต
รักนี้ทวีพิษจนจิตหว้า
เวเหวี่ยงเลี่ยงแล้วยังไล่มา
ดั่งมัจจุราชพิฆาตฆ่าให้จาบัลย์***
   ***ควานหาปลายแห่งทางระหว่างชีวิต
ชีพก็หวิดเวียนว่ายปลายอาสัญ
ปลายแห่งชีพดับวูบลงเพรียบพลัน
สรรพางค์สั่นหวั่นว่าจะอาลัย***
   ***หากเลือกได้เลือกแล้วแหละความรัก
เลือกที่จินต์ผูกสมัครมิผลักไส
เลือกที่รักเป็นรักแท้...แหละบางใคร
บ้างตอบ...เถิดใจจะรอฟัง***
   ***อย่าให้เคียดกระเดียดแค้นเหมือนรักนี้
อย่าให้รักอัปรีย์ชี้ความหลัง
อย่าให้รัก...หละเลี่ยนเปลี่ยนเป็นชัง
เพลงรัก...หลังจากนี้ให้ดีจริง***
   ***ฤๅความช้ำต้องควบอยู่คู่เคียงรัก
เคียงกันอยู่อย่างอุปสรรคยากสาดทิ้ง
แต่กลเล่ห์หลอมไล้ยากไหวติง
ปล่อยทุกสิ่งตามชะตาเวลากรรม***