เอื้อมดาวหมายไขว่คว้า
เก็บดาวมาอยู่เพื่อนกัน
ให้จันทร์นั่งเฝ้าฉัน
ในคืนวันไม่มีใคร
วอนลมพายุพัด
โบกสะบัดคลื่นซัดไหว
ใบไม้เร่งผลิใบ
และคว้าไขว่ผ้าห่มนอน
หลับตาไม่ยอมลง
เพราะไม่ปลงเรื่องวันก่อน
วันนั้นแดดไม่ร้อน
เมื่อตื่นนอนเธอก็มา
จับมือฉันเบาเบา
รีบก้าวเท้าใกล้เข้ามา
กระซิบบอกอย่างช้าช้า
เธอบอกว่าผมลาก่อน