"รับ"แต่ไม่"ร้อง" แค่"ตรอง"แล้ว"ตรึกไว้" {^_^}

KIRATI

@ ยุคหนึ่งคน...ยลกรรมธรรมกำหนด
ยุคสองหมด ลดค่า..ธัมมาเห็น
ยุคสามไร้ใจสิ้น...กลิ่นธรรมเย็น
ยุคนี้เป็นยุคสองเมื่อตรองธรรม 
@  ธัมมะมีที่ใดใจจักรู้
ธัมมะอยู่ที่ไหนใจสุขล้ำ
ธัมมะหม่นคนกล้าบ้ากระทำ
ธัมมะคว่ำ...คนกล้ำเริงร่ำไป
@ ใช้ชีวิตคิดเพียง...เลี่ยงความผิด
ใช้ชีวิตลิขิต...ตามสิทธิ์ให้
ใช้ชีวิต...ผิดเห็นมิเป็นไร
ใช้ชีวิตอ้างใคร...ก็ทำกัน
@ เกิดคิดดีแก่ตนยลรอบกาย
เกิดรอยหมายเสพได้...กำหนดสรรค์
เกิดเพียงคิดจิตแฝง...แย่งยื้อกัน
เกิดล้านพันหน้ากาก...ยากจะมอง
@ เพราะไขว่คว้าค่าสุขทุกวันวาน
เพราะปล่อยผ่านความงามตามจิตผอง
เพราะเพียงแพ้แก่เมือง...ที่เปลืองปอง
เพราะสนองครรลอง...ไม่ตรองตน
@ จึงเห็นเรื่องเปลืองจิตคิดแล้วกลุ้ม
จึงเร้ารุ่มตามสื่อ...ลือหลากหน
จึงเหมือนหลงงงทิศ...ผิดทางยล
จึงดั่งคนตามยุค...สุขลืม ธรรม
@ สื่อตีแผ่แฉไปได้เป็นสื่อ
สื่อค้นรื้อ...หรือดี...ตีตอกย้ำ
สื่อควรขุดหรือหยุด...ด้วยพุทธธรรม
สื่อควรนำ ต่ำช้าหรือ ค่าดี
@ ระบือไปเพียงใจ หนึ่งดวงน้อย(เรื่องของบางใคร)
ระบือรอย เพียงพลอย ผิดวิถี(ที่แค่เดินผิดทาง)
ระบือเสียงเพียงว่าธุระมี(แล้วนำสิ่งนั้นมาเป็นธุระ)
ระบือนี้ ชอบหรือ เพียงสื่อเงิน(ธุระแก้ หรือ ก่อ กรรม)
                 *****************
@ ทุกเรื่องใด...ดาลเกิด ละเมิดสิทธิ์
ต้องรู้ทิศ..ใช้ธรรม...มานำเกริ่น
ให้สรุป...ยุบเรื่อง...ไม่เปลืองเกิน
จักจำเริญ...ย้อนขุด... ยุคหนึ่งคืน....


@@@@@@@@@@@@@@@
     @@@@@@@@@@@@@@
        @@@@@@@@@@@@@
            @@@@@@@@@@@
                @@@@@@@@@
                   @@@@@@@
                     @@@@@
                      @@@@
                      @@@
                      @@
                     @
                    
ธรรมะ...ฤา จะสู้ สื่อ
ถ้าคนทื่อ ในความคิด
สื่อกำจาย หลายคนติด
เห็น"ธรรม"ปิด เปลี่ยนช่องไป.....