เมื่อกลับมาที่เก่าใจเศร้าหมอง
ความเรืองรองก่อนนี้อยู่ที่ไหน
ความอบอุ่นคุ้นเคยละเลยไป
เหมือนน้ำใสไหลผ่านกาลเวลา
เคยอยู่กันตรงนี้เคยมีรัก
ได้มาพักร่วมฝันถึงวันหน้า
ด้วยหัวใจที่อาบทราบศรัทธา
ยามสบตาต่างดูจนรู้ดี
เสียงหัวเราะเคยดังเมื่อครั้งก่อน
คำสั่งสอนตักเตือนฉันเพื่อนพี่
กาลเวลาลับเลือนเป็นเดือนปี
กลางราตรีที่เคยได้เผยใจ
ยี่สิบปีที่ผ่านคงนานนัก
ได้มาพักหลับตาเคยอาศัย
มาบัดนี้เงียบเหงาเศร้าฤทัย
คนจากไปใจดับดุจลับลา
คงเหลือซากความฝันในวันเก่า
วันที่เราร่วมกันสุขหรรษา
ที่เคยทุกข์สุขกันทุกวันมา
วันพร้อมหน้าไม่มีต่อนี้ไป
ซากความฝันวันนี้ไม่มีแล้ว
ไร้วี่แววเสาะหาวันฟ้าใส
ณ ที่นี่ทุกอย่างดูห่างไกล
ทิ้งหัวใจโหยหาให้พร่าเลือน.....
***********
9 ธันวาคม 2553 22:13 น. - comment id 1172479
ฉางน้อยก็เคยมีพี่ชายคนเคยผูกพันในนี้ แต่เวลาก็พาเขาเริ่มห่างหายไปแระ คงยุ่งๆเพราะ กาลเวลา

9 ธันวาคม 2553 22:21 น. - comment id 1172481
1. คุณฉางน้อย ขอบคุณ ที่มาเป็นคนแรก พี่ชายที่ว่า เขาอาจมีธุระยุ่งอยู่ แต่เชื่อว่าความผูกพันระหว่าง คนสองคน ไม่ใช่จะตัดขาดกันได้ง่ายๆ สักวันเขาคงจะกลับมา เมื่อเขาพร้อม ขอให้เชื่อมั่นในสิ่งที่ตัวเองคิดนะ

9 ธันวาคม 2553 22:41 น. - comment id 1172484
หวนคืนวันชื่นเก่าเจ็บเท่าไหน หากหัวใจกลัวอดีตมากรีดกร่อน ความงดงามบทบาทไม่ขาดตอน ใดบั่นรอนย้อนฝันอันตระการ

9 ธันวาคม 2553 23:19 น. - comment id 1172492
3. คุณ . เที่ยวตามหาความฝันในวันก่อน วันที่นอนนับดาวที่พราวฟ้า วันที่ดาวพราวแสงแรงศรัทธา เพื่อค้นหาความฝันก่อนฉันลืม... ขอบคุณครับ

9 ธันวาคม 2553 23:50 น. - comment id 1172497
เคยมีรักแล้วก็ร้างก็จางจาก ยังหยั่งรากเหลือแกนที่แสนหวาน ยามคิดถึงคราใดให้ชื่นบาน แม้มินานความเหงาจักเข้าเยือน อย่าอาลัยในรักจงหนักแน่น เสียดายแสนรักใดไม่เสมือน ก็เก็บไว้ประสบการณ์หวานเตือน เป็นแรงเคลื่อนขับดันวันท้อใจ เคยมีคนรักที่ต้องจากเหมือนกันครับ อ่านแล้วก็เข้าใจเลยครับ

9 ธันวาคม 2553 23:52 น. - comment id 1172499
*แก้วรรครับ ของบทแรกครับ ยังหยั่งรากเหลือแก่นที่แสนหวาน*

10 ธันวาคม 2553 14:39 น. - comment id 1172608
พร่าเลือน ทว่าแจ่มชัด

10 ธันวาคม 2553 17:29 น. - comment id 1172663
ส่งมาช่วยเผื่อจะชัดขึ้นเน๊อะ

11 ธันวาคม 2553 05:16 น. - comment id 1172835
5 , 6 คุณ ไก่เอยช่างขัน เคยมีรักร่วมกันครั้งอดีต ทุกรอยกรีดให้เป็นสักขี อยากกลับมาวันเก่าที่เรามี แต่บัดนี้พราเลือนจึงเตือนตัว... ขอบคุณสำหรับกลอนที่นำมาฝาก และความคิดเห็นที่เป็น กำลังใจครับ

11 ธันวาคม 2553 05:18 น. - comment id 1172836
7. คุณ จวว. ถ้าความแจ่มชัดทำให้ปวดร้าว ขอพร่าเลือนต่อไปดีกว่าครับ

11 ธันวาคม 2553 05:19 น. - comment id 1172837
8. คุณยาแก้ปวด ขอบคุณที่ช่วยขยายหลายสิ่ง ให้มองเห็นชัดขึ้นครับ
