เรามิใช่กวีที่ไหนหรอก
แค่เขียนบอกเล่าไปให้คลายเหงา
เขียนผิดบ้างถูกบ้างก็เลือกเอา
เพราะตัวเราเรียนน้อยด้อยชำนาญ
ครั้นจะเขียนชมสาวก็คราวพ่อ
ครั้นจะยอ ก็ไม่เป็นเช่นเขาขาน
ครั้นจะพูดตรงไปก็ว่าพาล
เขาประจานแนมเหน็บให้เจ็บใจ
ยกอัตตา ยกธรรมะฉะคนอื่น
ทำหน้ารื่นตูเก่งเฉ่งเขาได้
โชว์ข้ารู้ ข้าเด่น เหนือใครใคร
คงลืมไป สุดท้าย ตายคือกัน
เรามิใช่ ผู้ดี ที่ไหนดอก
ภาษาบอกความนัยแล้วไงท่าน
ที่แล้วมานั้นหนาก็เพื่อนกัน
ทำเดียดฉันท์กันไปได้หรืออาย ครับ
25 กรกฎาคม 2555 11:25 น. - comment id 1239830
โดนใจเลย ชอบครับ

25 กรกฎาคม 2555 11:43 น. - comment id 1239844
ใส่ใจกระไรท่าน อยากเขียนก็เขียนเถิด

25 กรกฎาคม 2555 12:38 น. - comment id 1239860
เขียนเขียนไป เกรงใจ ทำไมท่าน เขาเขียนกัน เราเขียนกัน ดังใจหมาย เราเขียนไป เขาไม่อ่าน ก็ไม่ตาย ใครโวยวาย ปล่อยเขา เราสุขดี ....เนอะท่านพี่..

25 กรกฎาคม 2555 13:00 น. - comment id 1239866
คนเขียนได้สราญอ่านก่อนใคร คนต่อไปคือกำไรในการเขียน จงภูมิใจในความยากที่พากเพียร เพื่อจะเปลี่ยนความฝันเป็นกานท์กลอน สุขใจที่ได้เขียนอ่ะ..

25 กรกฎาคม 2555 14:09 น. - comment id 1239877
ไม่ใช่ผู้ดี...ก็เป็นผู้ร้ายเหรอะ...

25 กรกฎาคม 2555 15:48 น. - comment id 1239930
เขียนไปตามความรู้สึกค่ะ

25 กรกฎาคม 2555 15:57 น. - comment id 1239934
อยากเขียนไรเขียนไปเลยค่ะพี่ อย่าไปคิดว่าไม่ดีคนนี้คนนั้น คนมากมายต่างจิตต่างใจกัน อย่าอิงแอบหวาดหวั่น..บั่นทอนตน นะค่ะ...

25 กรกฎาคม 2555 17:09 น. - comment id 1239957
อยากจะเขียนอะไรเขียนไปเถิด ปัญญาเกิดในการสานอักษร อย่าเอาความไหวหวั่นมาบั่นทอน จนเลิกเขียนกลอนไปนะจ๊ะลุง

25 กรกฎาคม 2555 22:14 น. - comment id 1240037
ไม่ใช่กวีเหมือนกันค่ะ เรามาดีกันนะ

26 กรกฎาคม 2555 09:14 น. - comment id 1240112
เรามิใช่กวีที่ไหนดอก เพียงสื่อบอกฝากแฝงแจ้งความหมาย ประสบการณ์จารไว้จากใจกาย ก่อนจักตายร่างปลงเป็นผงคลี

26 กรกฎาคม 2555 10:20 น. - comment id 1240128
แค่เป็น"คนเขียนคำ"ทำยามว่าง ปลดความเหงาเศร้าจางวางอักษร จินตนาการผ่านคำนำใส่กลอน อาศัยตอนนายเผลอ...เพ้อเขียนคำ

26 กรกฎาคม 2555 11:16 น. - comment id 1240143
ขอสนับสนุนทุกความเห็นประด็นนี้
