เหมือนผ่าวร้อน ตอนป่วย ด้วยพิษไข้ เสียงหัวใจ ตึงตัง เต้นดังถี่ คนบ้านเหนือ นั้นเอ่ย เผยวจี ฟังแล้วมี ความนัย ใจกังวล อยากจะจอง ห้องใจ ไว้พิงพัก ถึงอึกอัก วุ่นวาย ให้สับสน ทั้งแขนขา เกะกะ ดูปะปน แปลกพิกล พิกุล ใจวุ่นวาย รู้อุรา ว่าร้าว คราวพิมฯจาก เจ็บปวดมาก เวลา รักษาหาย สงสารคน เคยช้ำ ทุกข์กล้ำกราย ปลอบพี่พลาย คลายจำ ลืมตำนาน อยากจะจอง ห้องใจ เราไว้หรือ คนหน้าซื่อ วาจา น่าสงสาร แล้วเล่าใคร ไหนซึ้ง ถึงดวงมาน คำไขขาน จริงหรือ คือจากจินต์ ดูใจยัง ฝังอยู่ คู่กับเขา แม้ไร้เงา เฝ้าคะนึง ถึงมิสิ้น เมื่อความหลัง มิจาง ห่างชีวิน อย่าถวิล ว่าใจ คลายอาดูร เหมือนโลเล เฉไฉ ไม่คงมั่น ถ้าเชื่อกัน ชีวิน เกรงสิ้นสูญ นั่งไตร่ตรอง มองครบ บวกลบคูณ อยากเกื้อกูล แต่ใจ วุ่นวายจัง พิกุล กาญจนบุรี
พลายแก้ว เมืองกาญจน์ 15 มี.ค. 2556 21:43 น. - ID 146768 
1605
2
0
16 มีนาคม 2556 11:12 น. - comment id 1256704
ยังกะเพลง อย่างนี้มันต้องถอน ของปอยฝ้ายเลยอ่ะ งึกๆงักๆมันเป็นงึกๆงักๆ งึกๆงักๆมันเป็นงึกๆงักๆมันเป็นกะอึ่กกะอั่ก มันเป็นจึ๊กๆจั๊กๆมันเป็นอยากได้จั๊กกั๊ก มันเป็นบ่คึกบ่คัก ตึ่ง....ต๊อก.....จั่งซี่มันต้องถอน... จั่งซี่มันต้องถอน... จั่งซี่มันต้องถอน. อิอิ
16 มีนาคม 2556 11:23 น. - comment id 1256714
แก้กลอนได้เก่งจัง แล้วไงจะติดตามตอนต่อไปนะค่ะ
20 มีนาคม 2556 08:23 น. - comment id 1256852
อึกอัก อึดอัด วุ่นวาย อยากระบายจังนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
