ฝนตกที่ใต้ตา ฟ้าฝ่าที่ใจฉัน น้ำฝนมาหน้าวสันต์ น้ำตานั้นแล้วแต่มันจะมา เมฆฝนไม่ตั้งเค้า แต่ใจเหงาเพราะอ่อนล้า ฟ้าไม่ร้องแต่ใจปวดปร่า อึดอัดอุราเพราะขาดคุณ น้ำฝนเย็นชุ่มฉ่ำ น้ำตาพรำน้ำตาอุ่น ฝนพรำยามย่ำอรุณ น้ำตาขุ่นตลอดวัน น้ำฝนกับน้ำตา น้ำฝนมาจากสวรรค์ น้ำตามาจากไหนกัน ทำไมมันอัดอั้นใจ ก่อนฝนฟ้าหม่น หลังฝนฟ้ากลับใส ก่อนน้ำตาปานขาดใจ น้ำตาไหล...เมื่อแห้งหาย ใจผ่อนปรน
10 พฤษภาคม 2545 07:47 น. - comment id 48648
ฝีมือในการคิดเขียนกลอนของ...dokkoon...เฉียบคมขึ้นเรื่อยๆเลยนะคะ...ชื่นชมจากใจจริง (^___^)
10 พฤษภาคม 2545 10:07 น. - comment id 48659
น้ำตาฝนน้ำตาฟ้า หลั่งลงมาเป็นลำธาร กลายเป็นห้วยละหาน ให้เบิกบานปลอบกมล.. น้ำตาใจที่รินหลั่ง เพราะใจหวั่นกับสับสน ทางรักที่วกวน ยังไม่ค้นพบทางไป.. ร้องไห้กลางสายฝน สายพิรุณได้ล้างใจ ไม่นานอย่าหวั่นไหว จะมีใครซับน้ำตา.. ขวัญคอยเคียงฝัน ยามวสันต์เฝ้าห่วงหา อยากอยู่ใกล้ลบเหว่ว้า แต่ทว่า..ยังไม่รู้..ใครปลอบใคร!
10 พฤษภาคม 2545 11:43 น. - comment id 48668
เข้าใจค่ะ.....เข้าใจ
10 พฤษภาคม 2545 12:26 น. - comment id 48676
อืมเห็นด้วยกะบาทสุดท้ายเลยค่ะ หลังน้ำตาหายจะมีอะไรดีขึ้น
10 พฤษภาคม 2545 16:39 น. - comment id 48739
ปลื้มและประทับใจกับกลอนบทนี้มากครับ อยากปรบมือและผิวปากวี้ดวิ้วในเว็บได้จังฮะ
10 พฤษภาคม 2545 18:35 น. - comment id 48782
เยี่ยมยอด.......มากเลยพี่ดอกคูณ
11 พฤษภาคม 2545 00:24 น. - comment id 48810
^-^ หลังฝนซาฟ้าจะใส หลังร้องไห้ ตาจะบวม (อย่าร้องไห้ดีกว่านะคะ พี่ดอกคูณ) ^-^