เมื่อเราเจอเคอร์ฟิวปลิวมาคั่น
สายสัมพันธ์ขันใจจำไกลห่าง
เคยเป็นมิตรชิดใจคล้ายแยกทาง
เปลี่ยนใจสร้างจินตนามารำพึง
วันมีม่านความจริงเป็นสิ่งกั้น
มือความฝันสั้นไปเอื้อมไม่ถึง
แม้สายใยสัมพันธ์นั้นตราตรึง
แต่เอื้อมดึงถึงถลาก็คว้าลม
อยู่กับคืนขืนข่มอารมณ์ฝัน
อยู่กับวันอ่อนไหวใจไห้ห่ม
อยู่ในท่ามความรู้สึกดิ่งลึกจม
จินตนาการขมผสมนัย
หรือเธอคือบ่วงรัดหัทยา
ที่แถมบ่อน้ำตามาร้องไห้
ที่หันเหเวลามาเสียใจ
ที่เคลียคลอจ่อไฟเผาในทรวง
แต่จะเป็นอย่างไรใจยังเหนี่ยว
ยังขันเกลียวเหนียวแน่นและแหนหวง
เธอจะรักจะชังได้ทั้งปวง
เรื่องของดวงมิโอดหรือโทษใคร
เพราะเธอเป็นคนเดียวมีเกลียวขัน
รังสรรค์จินตนาการอันหวานไหว
จึงยินดีมีเธอเสมอไป
ความเยื่อใยในเธอมิเคอร์ฟิว
1403
9
2
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
