ยิ่งนานยิ่งรักเธอ
ยังเพ้อเจ้ออยู่คนเดียว
แต่เธอไม่แลเหลียว
จึงเดียวดายไร้คู่ครอง
เห็นนกสองตัวที่โผผก
คิดไม่ตกใจช้ำหนอง
ขนาดนกยังมีคู่ครอง
แต่เราต้องอยู่ตรอมตรม
เหลือบไปเห็นเป็ดน้อย
เดินต้อยต้อยเหมือนขื่นขม
แต่เจ้ากลับมีคู่ชม
ไม่ระทมเหมือนกับเรา
นั่นไก่เจ้าไม่ขัน
ทำไมนั่นหรือว่าเหงา
คงเป็นเหมือนกับเรา
แต่เพิ่งเข้าใจเจ้าเป็นไก่ตัวเมีย