กาแฟ แสนขมไหม้ หลายคนหลงใหลว่าหวาน
หญิงสาวงาม ดั่งดอกไม้ นานระยะหนึ่ง แล้วร้วงโรย
เธอหวาน เธอขม เธออ่อนนุ่ม สุดเสนาห์หา ยอดรัก
เธอปักใจขอฉัน แล้วรู้ใหม............นานเวลาร่วงผ่านไป
ฉันคิดถึงเธอ เธอคงไม่รู้หรอกเพราะฉัน คงเหมาะเพียง
มองเธอ มองเธอ ฉันคงมิอาจ อาจจะเอื้อมให้ถึงเธอได้....
ฉันมันผู้ชายกระจอก... ชั่งเถอะ ขอบคุรที่ได้มองเห็นว่าเธอ
เจ้าหญิงของฉัน
กาแฟ มันขม แต่ฉันก็ว่าหวาน เพราะเธอ หวานกว่าจะขมได้ในชีวิตของผม...