เราพบกันวันสุดท้ายเหมือนตายจาก ตาแห้งผากสบกันไม่หวั่นไหว ความหมองหม่นเข้าครองเต็มห้องใจ เมื่อเธอไม่ทายทักเลยสักนิด หน้าเคร่งขรึมกิริยาเย็นชาเฉย ไม่อาจเอ่ยพ้อทวงทักท้วงสิทธิ์ สังเวชเหลือเยื่อใยคนใกล้ชิด ดุจยาพิษกัดกร่อนบั่นทอนรัก อารมณ์เอ๋ยอารมณ์สุดข่มไหว แอบน้อยใจซ่อนหน้าคราอกหัก ค่าไมตรีที่ผ่านร้าวรานนัก ซึ่งประจักษ์ชอกช้ากระหน่ำรุก กับท่าทีหมางเมินเกินเหนี่ยวรั้ง วิมานหวังพังภินท์จนสิ้นสุข เจ็บปวดนักหัวใจดังไฟลุก ระทมทุกข์ทรมาณจนกร้านชา อยาถกล่าวคำออดอ้อนวิงวอนหวาน ทิฐิค้านแข็งขืนฝืนสีหน้า เมือไม่ผิดเรื่องจะง้อขอขมา รู้เถิดว่ารอวันนี้ไม่มีวัน ที่ทำได้เพียงเท่านี้น่ะดีแล้ว เหมือนสิ้นแววอาลัยใจแปรผัน จะเจ็บช้ำแค่ไหนไม่สำคัญ เราสิ้นกันวันนี้เถิดที่รัก!!
ติตาดาลัน 4 ม.ค. 2546 22:06 น. - ID 27909 
931
4
0
5 มกราคม 2546 08:40 น. - comment id 103287
โอ๊ยโหย๋
5 มกราคม 2546 12:05 น. - comment id 103312
โอ้ว.... รักกันไว้เถิด...
5 มกราคม 2546 12:31 น. - comment id 103326
เป็นกำลังใจครับ.....
5 มกราคม 2546 21:31 น. - comment id 103401
เพราะครับ..ผมชอบกลอนแบบนี้ครับคือ ใช้คำไม่ยากและไม่ง่ายจนเกินไปมาแต่ง
24 มกราคม 2546 09:54 น. - comment id 106234
แต่งเก่งจังนะ คารวะจากใจ.....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
