หลับนอนตาทีไร
น้ำตาก็พาลไหลเสมอ
คิดถึงใครที่ใจอยากเจอ
แต่ก็กลัวเก้อ เพราะ เธอ อาจมีใคร
คิดเหมือนกันหรือเปล่าคนดี
ส่วนคนคนนี้.... คิดตรองกี่ทีก็มีแต่ความหวั่นไหว
หวั่นว่าจะมีใครมาคว้าใจเธอไป
และหวั่นว่าที่ว่างของใจ ....เธอ อาจจะมีไว้ให้ใคร ....อีกหลายคน
กลัวเป็นแค่คนถัดไป
กลัวเธอไม่ใส่ใจไม่สน
กลัวว่าเราจะเป็นแค่ หนึ่งในหลายคน
ที่บังเอิญเวียนวน มาพบเจอ
อาจไม่ใช่ คนในฝัน
แต่หนึ่งในใจนั้น คือเธอเสมอ
ที่ว่างของใจจะเก็บไว้เพื่อรอเธอ
รออย่างพร่ำเพ้อ เผื่อเศษเสี้ยวจากใจเธอ
...........จะเหลือมาแบ่งปัน...........ฉันบ้างก็พอ......
14 มกราคม 2546 02:05 น. - comment id 104716
ที่ไม่มอง ใช่หมางเมิน ก็มันเขิน ขึ้นบ้าง บางเวลา

14 มกราคม 2546 13:29 น. - comment id 104789
บรรยายออกมาได้อย่างเต็มความรู้สึก เฮ้อ .. อ่านแล้วเศร้าใจจัง

14 มกราคม 2546 14:38 น. - comment id 104799
เขาจะอยู่กับเราตลอดไป. . .ที่หัวใจ. . .ถ้าเราไม่ลืมเขา เขาก็จะไม่หายไปไหน. .
เพราะดีค่ะ. . .ความหมายของกลอนถ่ายทอดออกมาได้ดีมากค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะ
=^__^=

15 มกราคม 2546 19:30 น. - comment id 104959
คิดถึงน้า

16 มกราคม 2546 04:53 น. - comment id 104997
หลับนอนตาทีไร
ใจก็พร่ำเพร้อถึงเธอคนนั้นเสมอ
คิดถึงใครที่ใจอยากเจอ
แต่ก็กลัวเก้อ เพราะ เธอ อาจมีใคร
คิดเหมือนกันหรือเปล่าคนดี
ช่ยตอบฉันที........เพราะในวันนี้มันสับสน
อย่าพันธนาการฉัน...หากเธอเองนั้นก็ไม่อาจทน
อย่าปล่อยให้ฉันดิ้นรน...
ไขว่คว้าสิ่งที่ไม่มีตัวตนอย่างนี้เลย

16 มกราคม 2546 04:54 น. - comment id 104998
ไปนอนดีกว่าเรา
