หน้าส่วนตัว
(Intro...)
รักนั้นคืออะไรยากจะรู้
รักอยู่คู่บุคคลแสนหลากหลาย
รักไม่มีวันสิ้นวันมลาย
รักมากมายคืออะไรได้รู้กัน
(รักคือ...)
รักคือความจริงใจที่มีให้
รักคือการอภัยอันสร้างสรรค์
รักคือการยอมรับกันและกัน
รักคือการแบ่งปันด้วยไมตรี
(รักเป็น...)
รักเป็นสิ่งสวยงามคลายความเหงา
รักเป็นสิ่งคลายเศร้าสร้างสุขี
รักเป็นสิ่งแต่งแต้มเติมชีวี
รักเป็นสิ่งแสนดีเพื่อทุกคน
(เมื่อรัก...)
เมื่อมีรักภักดีต่อดวงจิต
เมื่อมีรักมิคิดผิดติดสับสน
เมื่อมีรักรักเดียวเพียงหนึ่งคน
เมื่อมีรักไม่ฉ้อฉลวนกลับคำ
(เชื่อในรัก...)
เชื่อในรักแม้รักต้องผิดหวัง
เชื่อในรักแม้ยังต้องเจ็บช้ำ
เชื่อในรักแม้เจ็บจะจดจำ
เชื่อในรักให้ชักนำจนวันตาย
(Outtro...)
บทสรุปแห่งรักท้ายที่สุด
รักมีดีมีคุดสุดหลากหลาย
รักแบบเพื่อนรักแบบหญิงและชาย
รักสุดท้ายก็จบลงรักตัวเอง
The life of Radiance. 3 มี.ค. 2546 23:28 น. - ID 30111 
1113
5
0
3 มีนาคม 2546 23:39 น. - comment id 111989
เพราะดีนะ แต่สงสัยว่าคนที่แต่งเนี่ยจะมีอะไรในใจหรือเปล่าเนี่ย... อืมแต่โดยรวมก็ดีแล้วแหละ
4 มีนาคม 2546 00:11 น. - comment id 111996
ไพเราะ..มากค่ะ... ..ให้กำลังใจ...นะค่ะ..
4 มีนาคม 2546 00:34 น. - comment id 112001
ความจริงผมค่อนข้างกังวลมากเลยนะครับ แต่เห็นวงเล็บว่าวอนติชมก็เลยขออนุญาตเข้ามาร่วมแจมด้วยคน ถือว่าแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันนะครับ ห้ามคิดอย่างอื่น ม่ายงั้นผมเก๊กซิมแย่เลย ขอมองภาพรวมว่ามองได้อย่างลุ่มลึกมีสาระ ดูได้จากการจบบทสุดท้าย ไม่ว่าเราจะเขียนอย่างไรต้องมีจุดคลี่คลาย ในกลอนได้อธิบายความหมายความรัก แต่ไคลแมกซ์จริงๆอยู่ตรงบทจบ ซึ่งผมถือว่าเป็นสารที่เราต้องการสื่อออกไปจริงๆ ในด้านการเขียนผมขอแลกเปลี่ยนโดยใช้สไตล์ของผมนะครับ ผมคิดว่าการมีสัมผัสในจะทำให้กลอนลื่นไหลมาก การพิจารณาจุดรับสัมผัสหลักจึงมีความสำคัญ ยกตัวอย่าง:- รักนั้นคืออะไรยากจะรู้ ไม่มีอะไรผิดหรอกครับ ใช้ได้เลยทีเดียวแหละ ทว่าหาดเราเพิ่มอะไรเข้าไปอีกสักนิดก็จะยิ่งดีขึ้นอีก ผมขอเรียกว่าความลื่นไหลไม่สะดุด โดยเราต้องจับจุดสัมผัสหลักให้ได้ซึ่งจะอยู่ที่คำที่ หกและเจ็ดสุดแท้แต่จะเลือก คำส่งสัมผัสอยู่ที่คำที่ห้า ต้องคิดล่วงหน้าโดยอัตโนมัติในทันที กรณีดังกล่าวถ้าเราตั้งใจจะเขียนว่า รักนั้นคืออะไร ไรจะต้องส่งสัมผัสไปคำที่หก เจ็ด ลงเป็นกลอนไลเหมือนกันเข้ามารับ เช่น รักนั้นคืออะไรใครจะรู้-คำที่หกรับ รักนั้นคืออะไรยากใครรู้-คำที่เจ็ดรับ กรณีเขียนแล้วติดจำเป็นต้องเปลี่ยนเอาคำที่ห้าออก สามารถเอาคำที่หกหรือเจ็ดตั้งรับไว้ก่อนแล้วหาตัวส่งที่หลังตรงคำที่ห้า เช่น รักนั้นคือขี้ปากยากจะรู้-คำหกตั้งรับ รักนั้นคืออะไรนะยากจะรู้-คำที่เจ็ดตั้งรับ อย่าเพิ่งรำคาญนะครับ คงสรุปโดยใช้ทางของผมเองที่ใช้อยู่ประจำว่าเขียนกลอนน่าจะมีหลักการอยู่นิดนึงคือ ควรเขียนเรื่องใกล้ตัว เพื่อไม่ให้ภาพเบลอถ้าห่างตัวมาก ยกเว้นจินตนาการสูง+มากประสบการณ์, ผูกโครงเรื่องให้รัดกุม บทที่หนึ่งจะกล่าวถึงเรื่องอะไร บทสองจะอธิบายเรื่องอะไร ให้ร้อยรับกันเป็นทอดๆไม่วกวน, เฟ้นหาคำที่เหมาะสม เช่น พระอาทิตย์ มีคำแสดงความหมายมากมายที่เลือกได้ :-ตะวัน ตาวัน ภาสกร ไถง พันแสง ฯลฯ เลือกให้เหมาะกับบรรยากาศและสุดท้ายควรสื่อสาระที่เราต้องการแสดงออกไปให้ได้ ขออนุญาตจบดื้อแค่นี้แหละครับ คงได้เห็นงานคุณอีก และที่สุดของที่สุดจริงๆ เขียนอย่างที่เราอยากเขียนอย่าไปเกร็งขอรับกระผม-โอยคอแห้ง
4 มีนาคม 2546 00:40 น. - comment id 112004
เหมือนๆ เพลง มากกว่าจะเป็นบทกลอนนะ ถ้าร้องแล้วใส่ทำนอง จะต้องเพราะมาก ๆแน่เลย... เป็นกำลังใจให้นะคะ ขนาดบทแรกในชีวิตยังเพราะขนาดนี้.... สู้ๆ ค่ะ
4 มีนาคม 2546 01:06 น. - comment id 112009
เก่งจัง ปรบมือให้ดัง ๆ เลยค่ะ
4 มีนาคม 2546 05:45 น. - comment id 112021
...รัก ไม่รัก ไม่รู้ รู้ ไม่รู้ ก็รัก ....
4 มีนาคม 2546 11:01 น. - comment id 112042
ไพเราะ แล้วค่ะ แต่งมาให้อ่านกันอีกนะค่ะ ขอบคุณ คุณ ราม ลิขิต ที่ให้ความรู้กับเราด้วย หัดแต่งเหมือนกันค่ะ
4 มีนาคม 2546 13:33 น. - comment id 112077
ดีค่ะ ...นิยามรักอันหลากหลาย..
4 มีนาคม 2546 19:14 น. - comment id 112158
ใช้ได้เลยเพื่อน ปล.รู้นะ ตอนแต่งคิดถึงใครอยู่
5 มีนาคม 2546 03:08 น. - comment id 112228
อ๊ะ...บทแรกก็บอกรักแล้วหรืออ๊ะ บทสองคงจะขอแต่ง...แหงแหงเลยอ๊ะจิน่ะ อิอิ มาแซวเล่นเล่น ไม่ติ ไม่ชม อิอิ เพราะว่า ติใครไม่เป็น แล้วก็ชมใครไม่เก่ง อ๊ะจิน่ะ ว่าแต่ว่า มีใครหาน้ำให้คุณ ราม ลิขิต ทานยังอ๊ะ
5 มีนาคม 2546 06:06 น. - comment id 112241
.... มาเป็นกำลังใจให้นะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด