ใน..... ค่ำคืนอันเหว่ว้า มีน้ำตาและสายฝน เงียบเหงาอ้างว้างจน เหมือนร้างคนในโลกา คืนค่ำอันมืดมิด กับชีวิตที่สับสน เคว้งคว้างหลงทางตน ถามหาคนจะเข้าใจ มีรักแล้วมาร้าง เธอมาจางจากไปไหน รักร้าวเกินเข้าใจ ผิดใช่ไหมที่รักเธอ? เขียนในวันที่เราไม่เข้าใจกัน.. สำหรับเธอ..คนดีของหัวใจ. From : Aprils Fool.