สิบกว่าปีที่ผ่านมาไม่เคยรัก
ไม่รู้จักไม่สนใจไม่ถวิล
ไม่คิดคบไม่คิดหาไม่ยลยิน
ไม่คิดสิ้นให้ใจถูกมัดผูกพัน
แต่วันนี้ซิดวงใจมันไปโลด
ก้าวกระโดดหนีไปอยู่กับคู่ขวัญ
ใครไม่รู้ไม่รู้จักไม่เจอกัน
ชื่อจริงนั้นยังไม่รู้ดูซิเรา
จะระงับจิตลงที่ตรงนี้
จะไม่หนีไปไหนแล้วจอมขวัญ
จะอยู่นี่แล้วเขียนกลอนพล่ามรำพัน
ให้จอมขวัญมาได้เห็นบทกวี
จะไม่ไปยุ่มยามรำคาญจิต
แม่มิ่งมิตรให้ระเคืองเสื่อมราศรี
จะไม่ไปหยอกล้อต่อวาที
จะอยู่นี่จนกว่าเธอจะเมตตา
พริ้วลมจากห้วงใจไปริมปาก
ระรัวลากนิ้วกำกับบังคับเสียง
ขลุ่ยครวญเพลงหวานเสนาะเพาะสำเนียง
ลำดับเสียงตามบทเพลงแห่งคนธรรพ์
ดอกรักบานในใจใครทั้งโลก
แต่ดอกโศกบานอยู่ในหัวใจฉัน
สื่อเสียงเพลงเสียดดวงจิตกรีดชีวัน
หัวใจฉันแทบจะหยุดเมื่อสุดเพลง
ถึงทิกิจากใจที่พ่ายรัก
23 สิงหาคม 2546 11:46 น. - comment id 162246
-มาอ่านกลอนกะฟังเสียงขลุ่ยด๊อกเตอร์กะเขาหน่อย

23 สิงหาคม 2546 22:23 น. - comment id 162362
ดอกรักบานในใจใครทั้งโลก แต่ดอกโศกกับบานอยู่คู่กับฉัน ทำให้ต้องร้าวรวดปวดชีวัน เมื่อเธอนั้นทำฉันพ่ายหน่ายฤดี ไม่มีรักให้แล้วก็ไม่บอก รักกลับกลอกกลอกกลับลับเลือนหาย รักเราหรือกับต้องมามลาย ผลสุดท้ายคือดอกโศกวิโยคใจ ***เป็นกลอนที่น่ารักมากเลยค่ะ แวะมาทักทายนะค่ะ***

3 ธันวาคม 2546 13:50 น. - comment id 187251
ถ้าพ่ายรักก็มาหาเราได้นะยินดีที่จะช่วยปลอบใจนะคะ แวะมาทักทายค่ะ

7 มกราคม 2547 13:19 น. - comment id 199120
ทำไมว่างั้นหละ
