มือที่เคยเกาะกุมกันนั้นแสนอบอุ่น เสียงพูดคุยที่เคยคุ้นและรอยยิ้มนั้น ทั้งสีหน้าแววตาที่บอกว่าเธอรักกัน ไม่อยากเชื่อเลยว่าฉัน จะไม่มีวันได้มันกลับมา ยิ่งอยู่ใกล้ กลับเหมือนยิ่งไกลและเหินห่าง ระยะทางระหว่างใจ คงไกลเกินคว้า เธอมีเขา ฉันไม่มีใคร ให้ซับน้ำตา จะเรียกร้องวันเวลา กลับมาอย่างไร... เก็บซ่อนความเจ็บช้ำแล้วยิ้มทั้งน้ำตา มันปวดปร่าอยู่ข้างในหัวใจนี้ เธอคงเข้าใจ ว่าเราจากกันไปด้วยดี แต่คนที่ยืนอยู่ตรงนี้ จะอีกกี่ปีที่จะลืมเธอ...
Mercury 4 พ.ย. 2546 19:52 น. - ID 40946 
2010
2
0
4 พฤศจิกายน 2546 23:18 น. - comment id 178691
แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเองนะค่ะ
5 พฤศจิกายน 2546 18:54 น. - comment id 178850
คิดว่าฉันทำใจไม่ได้ใช่ไหม ที่เห็นคนเคียงข้างกายเธอไม่ใช่ฉัน ถึงขนาดไม่ยอมบอกกล่าวข่าวของวันสำคัญ ให้ฉันได้รับฟังหรือไปนั่งเป็นสักขีพยาน จริง ๆ ไม่เห็นต้องปิดบัง หรือกลัวว่าฉันนั้นยังทำใจไม่ได้ จะบอกให้นะว่าฉันนะทำใจได้สบาย เพราะขนาดฉันแพ้พ่ายแต่ก็ยังยิ้มได้ทั้งน้ำตา ***กลอนบทนี้เป็นกลอนที่ชื่อเดียวกับของผู้หญิงไร้เงาเลยค่ะ ก็เลยหยิบยกมาให้อ่านกัน***
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
