หน้าส่วนตัว
ลุกขึ้นมาตอนเช้าเฝ้ารีบเร่ง
แหกตะแบงรีบขยับไปอาบน้ำ
สวมรองเท้าคู่เก่าๆหนังสือดำ
แล้วสะพายกระเป๋าเอกสารออกเดินทาง
เข้ามาถึงในออฟฟิศแสนหดหู่
รีบเปิดตู้ทำกาแฟรอเพื่อนฉัน(เพื่อนร่วมงาน)
ป่านฉะนี้เกือบเวลามาทำงานคนต่างๆยังไม่โผ่ล
เพลอเวลา ยิ่งตอนนี้นาฬิกา ว่า เก้าโมง
เพื่อนทั้งโขลงพากันหายไปไหนหนา
ต้องมานั่งทำงานเซ็งแทบเป็นบ้า
เพื่อนๆจ๋ามากันทีตอนนี้เร็ว
บทกลอนนี้ที่แต่งเพราะว่าพ้อนะเพื่อนยังไม่ยอมเข้า
มาออฟฟิศกันเลยนะ....เศร้าเลยเรา
เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ 3 ธ.ค. 2546 17:18 น. - ID 42371 
860
2
0
4 ธันวาคม 2546 00:00 น. - comment id 187425
-คนขยันนะคะ
5 ธันวาคม 2546 00:08 น. - comment id 187805
เพื่อนคงติดธุระนะคนดี จึงทำให้สายวันนี้ใช่วันหน้า หรือไม่ก็ที่บ้านนาฬิกา ไม่ยอมปลุกให้ตื่นมาเหมือนเหมือนกัน *-*ส่วนใหญ่คนปัจจุบันใช้นาฬิกาปลุกเป็นหลัก นาฬิกาอาจจะไม่เดินพร้อม ๆ กันก็ได้นะค่ะ ก็เลยมาสายหละนะ อิ อิ*-*
6 ธันวาคม 2546 18:56 น. - comment id 188331
เข้าใจตอบดีนะคะพี่ตูน..แต่ก็ขอบคุณคะพี่
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด