น้ำเชี่ยวกรากหลากใสใส่พืดหิน ขวางกั้นสิ้นถิ่นวังไหลหลั่งล้น ลานหินดำดั่งนิลลื่นบิ่นมน ยากเดินค้นหนทางข้ามย่างไป บนโขดหินบิ่นกร่อนครึ้มค่อนเขียว สายธารเลี้ยวเลียบผ่านน้ำพล่านไหล เกิดกอจิกระริกร่านแผ่ก้านใบ รับแดดใสได้ส่องต้องธารา สวยเหลือล้นจนมองจ้องไม่เบื่อ ผองผีเสื้อเมื่อเห็นเป็นลงท่า เกาะแก่งหินกินโป่งที่โล่งตา ประดับป่าธาราไหลใครกล้าเมิน สองฝั่งแก่งแอ่งชลล้นพฤกษา ผีเสื้อป่าพากันผินโผบินเหิน นกพร่ำพลอดฉอดเสียงสำเนียงเพลิน สุขเหลือเกินเดินชมแสนสมใจ
5 ธันวาคม 2546 01:34 น. - comment id 187828
น่ารักตามเคยค่ะ
5 ธันวาคม 2546 06:46 น. - comment id 187901
ไปคนเดียวจะสุขใจเท่าไปกันสองคนไม๊น๊อ?!
5 ธันวาคม 2546 18:30 น. - comment id 188033
ไปสองคนคงดีหรอก แต่ทะเลาะกันทุกที เพราะฝ่ายหญิงมักจะคอยรอ ให้ฝ่ายชายคอยง้อเอาใจ คิดไปแล้วน่าเบื่อเหมือนกันนะ แล้วความสุขจะมีหรือนี่
6 ธันวาคม 2546 00:30 น. - comment id 188138
ไปเที่ยวแก่งวังน้ำเย็น คงจะสุขใจเด่นเป็นของขวัญ เพราะความสวยงามของน้ำไหลในทุกวัน คุณก็คงได้สุขสันต์และสมปอง *-*ชอบค่ะชอบ กลอนน่ารักมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ไปสองคนไม่สนุกเท่าไปหลาย ๆ คนหรอกค่ะ โดยเฉพาะไปเป็นหมู่คณะสุขดีนะค่ะ*-*