แค่เพียงขอ รอเธอ เพ้อถึงอยู่ ก็เพราะรู้ ว่าใจ ไม่หน่ายแหนง ถึงแม้เธอ จากไป ให้ระแวง และแม้เธอ กลั่นแกล้ง แรงเท่าใด เพราะตัวฉัน ห่างเธอไป ไกลสุดฟ้า ตัวเธอคง พบพา หาคนใหม่ แม้นรักแท้ แต่ไม่ได้ ใกล้ชิดใจ รู้แน่ไซร้ เธอเหงาใจ ถึงไกลกัน แต่รู้ไหม ยิ่งนานไป ใจยิ่งล้า เสียน้ำตามากมาย ให้ไหวหวั่น เขาเปลี่ยนใจ รักแท้พ่าย ใกล้ชิดกัน ยอมรับมัน ทั้งที่ฉัน ไม่เต็มใจ ไม่มีสิทธิ์ เรียกคืน ให้ชื่นจิต ไม่มีสิทธิ์ สักนิด เหมือนคิดไว้ ไม่มีสิทธิ์ อีกแล้ว เมื่อแคล้วไป ไม่มีสิทธิ์ ผูกรักไว้ ให้มั่นคง
17 กุมภาพันธ์ 2547 05:11 น. - comment id 217320
ชอบรูปนี้มากๆให้ตายเหอะ
17 กุมภาพันธ์ 2547 05:19 น. - comment id 217321
ดีมากค่ะฟ่าง
17 กุมภาพันธ์ 2547 09:57 น. - comment id 217353
เศร้าอีกแล้ว... แต่ไพเราะครับ
17 กุมภาพันธ์ 2547 15:49 น. - comment id 217462
Ptiki -- ขอบคุณเจ้าค่ะ พี่ ไม่มีกลอนบทไหนของฟ่างที่จะมีความสุขเหมือนคนอื่นเขาบ้างลเยนะคะพี่ ว่ามั้ย -- ขอบคุณค่ะพี่
17 กุมภาพันธ์ 2547 16:02 น. - comment id 217471
เมื่อเขาไกลใจเขาห่างจนห่างเหิน เราจึงต้องเผชิญความห่วงหา ยิ่งเขาไกลไม่ส่งข่าวทุกคราว เราก็ยิ่งเหว่ว้าและเศร้าใจ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
17 กุมภาพันธ์ 2547 16:41 น. - comment id 217507
=^-^=
17 กุมภาพันธ์ 2547 17:09 น. - comment id 217536
รักแท้แพ้ใกล้ชิดสนิทสนม รู้ต้องตรมขื่นขมระทมหมอง ทุกค่ำคืนผ่านมาน้ำตานอง คนที่เคยปรองดองกลับสองใจ -- ขอบคุณค่ะพี่ -- =^-^= ยิ้มมาซะน่ารักเลยนะคะพี่ *4501 ยังหล่อเหมือนเดิมอ่ะนะ *
17 กุมภาพันธ์ 2547 23:06 น. - comment id 217710
ความรักแท้ แน่นอน ถาวรมั่น ไม่มีวัน อันตรธาน สาบสูญหาย คงสักวัน เธอหันหน้า มาเห็นใจ รักยิ่งใหญ่ อย่าไหวหวั่น วันหน้ามี สงสัยชัยชนะคงจะไปเปลี่ยนใช้ยาสีฟันยี่ห้อใหม่ซะแล้ว
20 กุมภาพันธ์ 2547 19:55 น. - comment id 218836
อ่ะนะ คุณชับชนะ