กระท่อมหวานรอหวัง..

พุด

http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=193
**********
วสันต์หนึ่ง..
แพม..พาตัวเองขี่จักรยาน
ไปตามเส้นทางสายชนบทหวานงาม
แสนรกเรื้อ..
ที่มีดงตาลเคียงขนานคันนาสองฟากฝั่ง
ลึกเข้าไปยังไร่ที่ถูกทิ้งร้าง
ที่ที่แพมกลับรู้สึกไม่ไร้ร้าง อ้างว้างใจตาม
แต่กลับรู้สึกอบอุ่น 
เมื่อมองเห็นนาข้าวสุกปลั่งสุดลูกหูลูกตา
และมีบึงบัวขุดไว้พร้อมเลี้ยงปลานานาพรรณ 
ในท่ามกลางดงไม้...
ต้นไม้ไทย ดอกไม้ไทย
ที่เขียวสด หอมพร่างหลังสายวสันต์ละหลั่งริน


ไหนจะมีสวนผลไม้รายรอบล้อม
แถมมีเสียงไผ่กอซัดส่ายเสียดสีซู่ซ่าๆรับแรงลม
คล้ายกับว่าจะยินดีต้อนรับทุกแขกผู้มาเยือน..
แพม..ใช้เวลาไม่นาน..
ที่จะตัดสินใจซื้อที่ดินผืนนี้
ที่ใครใครพากันคัดค้าน
เพราะแพม.มักเห็นงามในบางสิ่ง
แผกไปแผกใจแผกใครเสมอมา..
และสิ่งสุดท้าย
ที่จูงใจดึงดูดใจดื่มด่ำใจ ประทับใจ
ให้แพม..ตัดสินใจ..


คือกระท่อมหิน..ก่อด้วยอิฐเก่า 
แฝงตัวสงบนิ่งเงียบงาม 
ในท่ามกลางเถาวัลย์พันรกเรื้อ
เหนือโค้งขอบประตูไม้บานใหญ่ราวโรงนา
ที่แพมต้องรีบพาตัวเองผลักเข้าไป
สำรวจดูสภาพโครงสร้างภายในแล้วถึงกับตะลึงงัน
ฝันแทบปลิดปลิวย้อนยุคสู่..*ศตวรรษที่18 ตามบ้านแบบทัสคัน*
ที่ก่อด้วยหินทั้งก้อน..


แพม..เข้าใจแล้วว่า..ทำไมกระท่อมหินเก่าหลังนี้ถึงดูดี..
เพราะก่อนหน้าที่แพมจะเข้ามาดูนั้น
นายหน้าผู้เสนอฝัน
หาสวรรค์กระท่อมกลางไร่งามง่ายให้แพม..ในละแวกนี้
ได้เล่าถึงที่มาที่ไปว่า..มี
กระท่อมกลางไพรหลังหนึ่ง
ออกแบบโดยสถาปนิกหนุ่มผู้งามดวงใจ
ผู้มีความรักหนักแน่นมั่นคง
ผู้หลงใหลงามดิบเดิม
ตั้งใจจะออกแบบให้หอมกรุ่นอุ่นไอรัก
เป็นเรือนหอรอรัก ยามที่จะตามแม่ยอดรักมาพักใจ
มาแสวงหาอารมณ์ไพรตามยอดดวงใจที่เป็นนักรักรจนา


แต่ฟ้าดินมิทันเมตตา
ก็มาพรากลาเธอคนดี
ที่แสนรักไปกับอุบัติเหตุทางรถยนต์เสียก่อน
เขาจึงมิอาจจะทนอยู่ในกระท่อมฝันอันดายเดียวได้โดยลำพัง
ที่มากความทรงจำประทับใจในทางโศกตรม 
จึงตัดสินใจทิ้งระทมขายอดีตอันงดงามนี้
ให้ห่างหายหวานหอม
ที่ตามหลอนลวงใจให้เพ้อไหวครวญมิเป็นอันกินอันนอน..


แพม..เข้าใจในนาทีนั้น
ถึงพลังใจที่*เขา*คนดีเททุ่มถอดใจออกแบบ
ให้กระท่อมนี้ดูงาม
ราวกระท่อมรักกระท่อมฝันอันแสนหวานแสนสงบสุข
กระท่อมที่หลังคามุงสวยด้วยแผ่นไม้เรียกว่า*แป้นเกล็ด*
ให้เข้ากับสภาพดงไม้ไทยรายล้อมหอมหวาน


กระท่อมที่เพดานสูงตระหง่าน 
งามด้วยโครงเคร่าไม้ธรรมชาติกลมกลึงหนาหนัก
รับกับระเบียงเดินไปสู่ห้องนอน 
ที่มีราวจับราวโรงละคร โรงโอเปร่า..
หากมองลงมา..จะเห็น..โถงกลางโล่งว่าง.
ที่งามสล้างส่องประกายเติมความอ่อนหวาน
ด้วยพื้นหินโบราณแผ่นโตระยิบ..ดิบเดิม..


มีเตาผิง..ก่อไว้ยามเข้าไต้เข้าไฟ..
ให้มีบรรยากาศ..วูบๆไหวๆ
ไปตามเปลวไฟในอารมณ์รักอารมณ์โรแมนติก
จากเสียงแตกปะทุและกลิ่นไม้ฟืนหอมๆ
มีห้องอ่านเขียนหนังสือ
ที่โต๊ะ  ชั้น หิ้งวางหนังสือ
ทำจากไม้กระดานจากสะพานเก่าทั้งแผ่น
ดูดิบดิบแบบธรรมชาติ..
อันอ่อนหวานตามอย่างชนบทหมดจดใจ..


โคมไฟ..ระย้า
หากทว่าแปลกตางามระยิบระยับจับใจ
ด้วยมีที่วางเชิงเทียนให้พร่างไหวนับร้อย
จากโครงไม้ผสมเหล็กอ่อนช้อย 
ด้วยรายละเอียดแกะสลัก
ลายผีเสื้อเกาะกลางเกสรกลีบดอกไม้เริงร่ายระบำเริงร่า


นะวันนี้
แพม..คิดว่า
แพม..แสนโชคดี..ที่ตัดสินใจไม่ผิด..
ที่ซื้อไว้และได้มาพัฒนา
ให้กระท่อมในฝันสวรรค์หวานในชนบทแห่งนี้ 
พลันมีชีวิตชีวา..


แพม...ผู้ดายเดียวเหว่ว้า 
ได้หันหลังหนีเมืองหลวงเมืองลวงบ่วงใจ
มาฝากร่างไร้รัก..ไร้ใครเคียงข้าง
มาฝากจิตวิญญาณรักรจนาฝัน 
ได้มานั่งหอมฝันกลางลานนับดาวเดือน
ฟังเสียงไก่เถื่อนร้องสะเทือนไพร
ฟังเสียงนกไพรโผผินบิน
จากรวงรังสู่ฟ้ากว้างยามเรื่อรางอุษาสาง
ฟ้าสว่างงามรำไรๆ


ฟังเสียงนกเขาขันก้องร้องปลุกระงมรับอรุณรุ่ง
ฟังเสียง..ยามย่ำรุ่ง..ดุเหว่าร้องหวานแว่ว
แผ่วมากับละอองน้ำค้างกลางกลีบดอกไม้ป่าพร่างระริน
พร้อมกลิ่นดอกไม้ไทยหอมหอม..
กับเกสรบัวพรายพรมห่มงามใจ


กับบางราตรี..
ที่ฟ้าหนาวไร้ดาวเดือนเป็นเพื่อนด้วยเมฆหม่น
แต่อาจจะได้ยินเสียงขลุ่ยลอยลม
ข้ามลำประโดงโค้งข้ามขอบฟ้าไกล
มาจากอ้ายผู้เปลี่ยวดายดวงใจพอกัน


เช้าดูตะวันชักรถอ้อมดงตาล
หว่านหวานรังสีแตกพร่าง
กลางทะเลเมฆเป็นช่อชั้นราวสวรรค์ชะลอให้ฝันกระเจิง
ให้หอมรินร่ำ ข้าวใหม่ในนาสีทองอุ้มท้องออกรวงเรียวรอเคียวคม
ยามลมล่องข้าวเบา ฟ้าเขยิบสูง..ถึงยางสูงใหญ่ไหวเทียมเมฆ


แพม..เลิกหนาวใจ..เหว่ว้า 
ยามนัยน์ตาซึ้งเศร้าเฝ้าแลเหลียวเห็น..
ฟ้าราวสายไหมหลากสีพร่างสายสวย
ด้วยรุ้งเรียวทอรัศมีจรัสจรุง..ใจ
..

และมาตรแม้นว่ากระท่อมงามแห่งฝันนี้
จะดังต้องคำสาปให้แพม..ดายเดียวพอกันในบางวัน
เหงาในบางคราเหว่ว้าในบางราตรี..
ที่ไร้คนดีที่รักคู่เคียงคลอใจ


และในความเหงา..นั้น
กลับให้งามฝันงามใจงามชีวี
งามจิตวิญญาณพร้อมพลี
แม้ไร้ร้างรัก..
เป็นว่างเปล่า..ลำพัง..


กับพลังใจมิสิ้นหวัง
ที่กลับฉายฉานโชนแสง
แห่งความทรงจำกระจ่างใจ
ในทุกละมุนใจ
ในทุกรายละเอียดละเมียดละไม
กับความเงียบสงบใจ 
ผ่านค่าคำรัก..รู้รอคอย..ในรอยกาล.

กับหวานหวังมิรู้สิ้นรู้จบมิลบลาลืมตราบนิรันดร์
ตราบหมดสิ้นไฟฝัน
จนถึงวันลมหายใจสุดท้ายพรากจาก..
************