ริมหาดทรายชายน้ำค่ำคืนนี้
รอบกายมีแต่ความเหงาให้หวั่นไหว
ไอความหลังยังกระหน่ำสาดซัดใจ
รักร้างไกลเช่นคลื่นร้างห่างหาดทราย
เคยพบเคยรักเคยใฝ่ฝัน
เคยมีกันวิ่งล้อคลื่นเคยสุขสม
ชมคลื่นลมชมดาวพราวเคยรื่นรมย์
พลันชื่นชมเหลือเพียงฉันเฝ้าคร่ำครวญ
รื่น ๆ คลื่นซํดลมยังพัดช่ำ
ใจบอบซ้ำรักกระทำไม่เหือดหาย
คลื่นยังซัดลมพัดซ้ำไม่เคลื่อนคลาย
แต่เธอคล้ายหายไปไม่หวนคืน
พรากจากกันเหมือนจันทร์จากห้วงหาว
ห่างดุจดาวพรากกระพริบลิบไกลหล้า
ห่างกันไกลเกินเอื้อมมือรั้งเธอมา
พลันสะอื้น คลื่นน้ำตา ซัดหาเธอ
3 มิถุนายน 2547 23:12 น. - comment id 279645
คิดถึงๆๆๆๆๆๆ
ความห่างไกลเป็นบทพิสูจน์ของหัวใจ......
เธออยู่ตรงนั้น......ไม่รู้ว่าจะคิดถึงคนทางนี้บ้างไหม.....รู้ไหมฉันคิดถึงเธอหมดใจ.....รู้บ้างไหมเพื่อนคนดี........
เชื่อไหมเสียงหัวใจมันเรียกร้อง
มันร่ำร้องเฝ้าคิดถึงคนึงหา
รู้ไหมว่าในหัวใจเก็บเธอไว้ตลอดมา
รู้ไหมว่าฉันเหว่ว้าตอนขาดเธอแทบขาดใจ.......
ความคิดถึงไม่อาจจะกลั้นกรองเป็นความรู้สึกได้........แง๋..ๆๆๆ
ดูแลตัวเองให้ดีนะ......อยู่ทางนู้นอะ.........
................................................................
หวังว่าเธอคงไม่ลืมเพื่อนคนนี้.......
..แวะมาทางนี้บ้างนะ.......ว่างๆๆอะ...........
ห่มผ้าด้วยนะ.......

3 มิถุนายน 2547 23:16 น. - comment id 279648
ริมหาดทรายชายน้ำค่ำคืนนี้ ยามที่มองในฤดีช่างปวดร้าว เพราะน้ำซัดเกลียวคลื่นปลื้นระนาว มีแต่ความปวดร้าวเหงาในทรวง *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-
