ขอทาน ช่างน่าสงสารจัง ต้องมานั่งลำบาก พับแขน พับขา รอของเศษตังค์ คนใจบุญ บางคนก็ให้บางคนก็เดินเลยไป ส่วนฉันก็ให้เสมอ ถ้าฉันเห็นและถ้ากระเป๋ามีตังค์ เห็นแล้วมันอดไม่ไหว ก็เขาน่าสงสารนี่ ไม่รู้เคยคิดเหมือนกัน ว่าทำไมเขาไม่ทำอย่างอื่น แล้วก็มาคิดอีกเขาคงไม่มีไรทำมั้ง ถึงได้มานั่งขอทาน ของเศษตังค์อยู่แบบนี้ เห็นแล้วสงสารจริงๆนะ นั่งบริจากเลือดให้ยุงกินทุกวันคืน บางคืนได้บ้างไม่ได้บ้าง บางคืนได้น้อยก็อดหลายวัน วันไหนโชคดีได้มากหน่อยก็อิ่มไปหลายวัน เนี่ยแหละชีวิตคนเราๆ เราน่ะโชคดีกว่าเขาแล้ว ที่มีที่อยู่ที่กิน งานทำ ไม่ค่อยมาลำบากเหมือนเขา น่าจะภูมิใจแล้วนะ ไม่ได้ดูถูกนะคะ เพียงแต่เห็นแล้วสงสารเขาค่ะ http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=465 คนเดียวดีกว่า
21 กันยายน 2547 01:31 น. - comment id 334976
อันนี้เริ่มเข้าท่าแล้ว หลุดออกมาจากความรักความหวาน มาสู่ความจริงและความทุกข์ ที่ได้พบเห็น ;)
21 กันยายน 2547 04:23 น. - comment id 335015
ยาหยี...♥ สงสารคนขอทานเหมือนกัน ถ้าฟ้าเห็น ก้อจะหั้ยนะ แต่ถ้าคนขาดีไม่หั้ยหรอก เพราะเค้ายังทำมาหากินเองได้ ยังไม่หมดหนทางที่จะมาจะมาขอทานนะ เลยไม่หั้ย ไม่ได้ใจดำด้วยแระ ก้อมันจริงนะ ..♥..
21 กันยายน 2547 07:10 น. - comment id 335063
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี คนขอทานผมว่าดีนะไม่ต้องรับผิดชอบอะไร แค่มีกินไปวันวัน
21 กันยายน 2547 11:12 น. - comment id 335185
ใช่....น่าสงสารจริงๆด้วยแหละ