ทำไม? ทำไม?
ใจข้าพเจ้าหวั่นไหวเพียงนี้
ในรำพึงอบอวนปริ่มล้นฤดี
หอบหามใจดวงนี้ให้ล่องลอย
::ยิ่งคิด..ยิ่งดิ่งลึก::
ตอกย้ำความรู้สึกหวั่นไหว
ดุจน้ำทิพย์ชโลมรดห้วงใจ
เอ่ออาบลูบไล้จินตนาการ..
******
ภายใต้แสงแห่ง..เงาจันทร์
ของค่ำคืน.
ก่อเกิดความรู้สึก..อารมณ์
ที่ยากยิ่งเหลือเกินกว่า..
จะอธิบายได้..
ความสุข
ความทุกข์
เดียวดาย
อะไรหลาย ..หลายสิ่งเกิดขึ้นในค่ำคืน
ขอบคุณจริง ๆ จันทร์เจ้าขา..
ที่ถักทอแสงเปล่งประกายในคืนนี้..
27 กันยายน 2547 12:25 น. - comment id 339002
แวะมาทักทายคะ.......ชอบกลอนที่ปลายภูแต่งมากๆเลยอ่าคะ แวะมาทักทายกันบ้างนะ

27 กันยายน 2547 13:28 น. - comment id 339045
...วันนี้... ...ยามราตรีไร้แสงจันทร์... ...ดั่งใจฉันนั้น...หวั่นไหว... ...ยามลมหวน...ปั่นปวนไป... ...ยามเดียวดาย...ที่ไร้ดาว ...คืนนี้... ...คงไม่มีใครหยอกเย้า... ...คงปราศจากดาว...สกาวพร่าง... ...คงปวดร้าว...คราวอ้างว้าง... ...ยังคงนั่ง...พร่างรำพัน...ผ่านแผ่วไป...

27 กันยายน 2547 13:43 น. - comment id 339053
แวะมาให้กำลังใจอ่านแล้วทำให้คิดถึงเพลงแสงจันทร์...ของมาลีฮวนน่า..ครับ

27 กันยายน 2547 14:55 น. - comment id 339102
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี

27 กันยายน 2547 15:14 น. - comment id 339131
..เงาแห่งจันทร์.. มนต์ขลังใต้ความมืดมิด ความรู้สึกลึกๆแห่งจิต ปลดปล่อย..ความคิด..จินตนาการ

27 กันยายน 2547 16:43 น. - comment id 339210
ชอบมองพระจันทร์เหมือนกัน มองแล้ว...อารมณ์เย็นๆนิ่งๆดี แวะมาอ่านงานเพราะๆค่ะ

27 กันยายน 2547 17:33 น. - comment id 339290
แวะ มา รับ ความรู้สึก ใต้ แสงจันทร์ ด้วยกันค่ะ

28 กันยายน 2547 02:31 น. - comment id 339491
:)
