มาดแม้นมีคนชังดังแผ่นฟ้า
เหมือนนั่งเรือย้อนธาราไหลเร่งเร้า
ซ้ำคดเคี้ยวเลี้ยวลดลาดเหนือคาดเดา
คอยซัดเราให้เสียหลักหัวปักโคลน
แม้สักร้อยสักพันไม่หันมอง
จงตริตรองแต่ตนเถิดประเสิรฐเหลือ
อภัยเขาเราได้บุญหนุนจุนเจือ
ปล่อยเสือตะปบเงาเหนื่อยเปล่าเอง
๒๕ ธันวาคม ๒๕๔๗
25 ธันวาคม 2547 23:02 น. - comment id 396016
เป็นกลอนที่ให้ข้อคิดดีๆอีกบทหนึ่งนะคะ

26 ธันวาคม 2547 00:13 น. - comment id 396074
+ * ,+, * +
* . ,:;*;๐, .
+ ,:;๐;:;%:;, *
, ;:๐;*,:;;๐:%;:, . *
:;~%~,:๐ *
* . l.::.l - .
,,,,:::::,,,,,
เมื่อได้รับ ต้นคริสต์มาสนี้แล้ว ขอให้ส่งต่อไปให้กับคนที่คุณรู้สึกดีด้วย และเมื่อคุณได้รับต้นไม้นี้แล้ว นั่นแสดงว่าคุณไม่ได้โดดเดี่ยวบนโลกใบนี้อีกแล้ว
ข้อคิดเตือนสติ ดีจังค่ะ
เป็นกำลังใจน้า

26 ธันวาคม 2547 03:38 น. - comment id 396106
เจ้าคารมพรมคำย้ำถึงเสือ แถมมีเรือลอยล่องร่วมความหมาย ได้อารมณ์สมค่าที่เปิดปลาย คงมีสายน้ำเสือเรือพึ่งคน (ตลก ล้อเล่น) (ปรกติ น้ำพึ่งเรือ เสือพี่งป่าสินะ)

26 ธันวาคม 2547 09:29 น. - comment id 396175
เมื่อถูกเกลียดจงอภัยให้เขาเถิด จะบังเกิดบุญของทานตามสนอง รู้จักคิดเหตและผลตามครรลอง ใจจักผ่องด้วยผลกรรมที่ทำทาน ๚ะ๛ size>
