ไอแดด..

ส้มเกลี้ยง

อบไอแดดแผดเผาข้าวต้นน้อย
     ยืนต้นคอยฝนหลั่งรินเลี้ยงต้นใหญ่
     คอยนับวันนับเดือนเลื่อนผ่านไป
     ก็สิ้นใจทิ้งใบแห้งแล้งเหลือทน
                      คงถึงคราววัวควายตายคาคอก
               คิดถึงดอกหญ้าหวิวไหวในไอฝน
               บัดนี้เหลือเพียงความหลังต้องจำทน
               กินฟางป่นกระดูกโปนไม่พ้นตาย
                                                  ๗  เมษายน ๒๕๔๘				
comments powered by Disqus
  • กานิเมด

    8 เมษายน 2548 22:28 น. - comment id 451182

    ถ้าเราเป็นชาวนาชาวไร่ ที่เจอภัยแล้งนะ อ่านแล้วต้องร้องไห้แน่ๆ
    ***สะเทือนใจมากค่ะ***

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน