สมเด็จพระนเรศวรตอน ๓ พระแสงดาบคาบค่าย

tiki

สมเด็จพระนเรศวรตอน ๓ 
พระแสงดาบคาบค่าย
โคลงสี่สุภาพ
      ๏ ปาก_ กูคาบดาบนี้............วาบไว
คาบ_ค่ายปีนดังใจ.....................แกร่งกล้า๚ 
ดาบ_ดั่งคู่หทัย.........................จ่อจด
กู_บ่เคยจักล้า...........................กอบกู้ไทยคืน ๚ 
กลอนสุภาพ
       ๏ จากประจิมบ่ายหน้าขึ้นพายัพ
รวมอุดรสามทัพกว่าสองแสน
จากนครสวรรค์เดินมาฝ่าดินแดน
พม่าแม้นหมายขวัญเข้ารันตู ๚ 
      ๏ เดือนสิบสองน้ำหลากลากทางเรือ
ปล้นสดมภ์ไม่มีเหลือน่าอดสู
มุ่งหมายตีอยุธยาท่าราชครู
แต่หารู้พระนเรศเจตน์เจนการ ๚ 
     ๏ ข้าวตกเขียวรีบเกี่ยวขึ้นอย่าเสี่ยง
อย่าให้เสบียงเป็นอื่นเชียวทหาร
เก็บเสบียงเกลี้ยงเกณฑ์ตัดเส้นธาร
เตรียมพร้อมเพื่อประจัญบาน.จะสู้ตาย ๚  
โคลงสี่สุภาพ
    ๏ พระ_จันทร์ทรงส่องฟ้า................พอแล
แสง_สิบค่ำเย็นแข.................................ส่องหล้า
ดาบ_กัดอยู่ปากแล................................วะวับ..วาบเฮย
คาบค่าย_ปีนทัพหน้า.............................ง่าง้าวม่านฟัน...ล่มแฮ๚ 
กลอนสุภาพ
      ๏    ใต้ผืนลมห่มฟ้าดาราเดือน
ล้อมอยู่นานมิเขยื้อนเหมือนมาดหมาย
หวังให้หมดเสบียงกรังกระทั่งตาย
จะแห้งแล้งร้อนร้ายเข้าโจมตี ๚ 
      ๏   พระนเรศ ตัดสินใจ ขึ้นนำหน้า
ปีนกำแพงขึ้นไปหาอย่างเร็วรี่
เม้มพระโอษฐ์คาบแสงดาบปราบราวี
พม่ารอได้ทีเข้าจ้วงแทง ๚ 
       ๏  พระกายหล่นก็ทานทนเข้าปล้นค่าย
ให้ได้รู้ไว้ลายอย่ากำแหง
จนข้าศึกล้อมหน้าหลังพลั่งสำแดง
จึงสั่งถอยพร้อมยื้อแย่งเสบียงมา  ๚ 
        
สมเด็จพระนเรศวร 
ทรงคาบพระแสงดาบปีนค่ายพม่า 
พ.ศ. ๒๑๒๙
๏ ในเดือน ๑๒ พ.ศ. ๒๑๒๙ พระเจ้าหงสาวดี ยกกองทัพหลวงมา
 มีพระเจ้าเชียงใหม่ พระมหาอุปราชา และพระเจ้าตองอู ยกทัพมาด้วย 
มีทหารทั้งหมดประมาณ ๒๕๐,๐๐๐ คน เคลื่อนพลมารวมกันที่นครสวรรค์
 แล้วแยกกันเข้ามาคีกรุงศรีอยุธยา พม่าตั้งค่ายล้อมกรุงไว้จนถึง
เดือน ๔ ขึ้น ๑๐ ค่ำ 
ครั้นถึงยามกลางคืน 
สมเด็จพระนเรศวรทรงนำทหารออกปล้นค่ายทัพหน้าของพม่า
 พระองค์ทรงคาบพระแสงดาบปีนค่ายพม่าจนถูกข้าศึกแทงตกลงมา
 ครั้นข้าศึกล้อมเข้ามามาก จึงได้เสด็จลงมากลับคืนพระนคร 
พระแสงดาบที่สมเด็จพระนเรศวรทรงใช้ในวันนั้นจึงได้ชื่อว่า 
พระแสงดาบคาบค่าย มาจนทุกวันนี้ 
กลอนสุภาพ
   ๏  ความทราบพระนเรศตกค่ายนั้น
พระเจ้าหงสาวดีพลันออกโอษฐ์ว่า
*.ดั่งพิมเสนแลกกับเกลือไม่เหลือราคา
มาคราวหน้าจะจับเป็นให้เห็นดี  *  ๚ 
    ๏   เมื่อเหตุการณ์เป็นดังว่าพม่าหยุด
มิคิดรุดคืบต้อนระดมปรี่
เสบียงร่อยทัพใหญ่ถอยคนละที
ธ ทรงตีพม่าคราละกอง      ๚ 
 ๏   ธ ประสงค์อย่างเดียวเชียวที่หมาย
จะฝ่าค่ายฟันพม่าผู้ท้าจ้อง
ถ้าตีได้หงสาวดีบุเรงนอง  
พม่าต้องแพ้ราบตราบระบือ ๚ 
  ๏   แต่นานไปรบพุ่งยุ่งเดือน  หก
หน้าฝนตกรบไปก็ไร้ชื่อ
พม่าจึงถอยทัพไม่รับมือ
จึงเลื่องลือพระแสงดาบคาบค่ายมา ๚ 
 การปฏิบัติการของสมเด็จพระนเรศวรครั้งนี้  เมื่อพระเจ้าหงสาวดีทรงทราบเรื่อง ถึงกับออกพระโอษฐแก่เสนาบดีว่า  พระนเรศวรออกมาทำการเป็นอย่างพลทหารดังนี้  เหมือนกับเอาพิมเสนมาแลกกับเกลือ.....  พระนเรศวรนี้ทำศึกอาจหาญนัก  ถ้าออกมาอีกถึงจะเสียทหารสักเท่าใดก็ตาม  จะแลกเอาตัวพระนเรศวรให้จงได้  จากนั้นพระเจ้าหงสาวดีจึงให้ลักไวทำมู  ซึ่งเป็นนายทหารมีฝีมือ  คัดเลือกทหาร 10,000 คน  ไปรักษาค่ายกองหน้าและทรงกำชับไปว่า  ถ้าพระนเรศวรออกมาอีกให้คิดอ่านจับเป็นให้จงได้ 
            ครั้นถึงวัน แรม 10 ค่ำ เดือน 4  สมเด็จพระนเรศวรทรงนำทัพไปซุ่มอยู่ที่ทุ่งลุมพลี  หมายจะเข้าปล้นค่ายพระเจ้าหงสาวดีอีก  ลักไวทำมูรู้ดังนั้น จึงให้ทหารทศคุมกำลังหน่วยหนึ่งรุกมารบ  สมเด็จพระนเรศวรทรงนำกำลังเข้ารบด้วยลำพังกระบวนม้า  พวกพม่ารบพลางถอยพลาง ไปจนถึงจุดที่ลักไวทำมูคุมกำลังซุ่มไว้  ข้าศึกก็กรูกันออกมาล้อมไว้  ลักไวทำมูขับม้าเข้ามาต่อสู้กับพระองค์  พระองค์ทรงแทงด้วยพระแสงทวนถูกลักไวทำมูตาย  การต่อสู้ดำเนินไปกว่าชั่วโมง  กองทัพไทยจึงตามไปทันตีฝ่าวงล้อมข้าศึก แก้ไขสถานการณ์ได้แล้วจึงกลับเข้าสู่พระนคร 
            ครั้นถึงวันแรม 4 ค่ำ เดือน 4  สมเด็จพระนเรศวรทรงนำกำลังทางเรือ ยกไปตีทัพพระมหาอุปราชา  ซึ่งอยู่ที่ขนอนบางตะนาวแตกพ่าย  ต้องถอยทัพออกไปตั้งอยู่ที่บางกระดาน 
            กองทัพพม่าล้อมกรุงอยู่ได้ 5 เดือน  ตั้งแต่เดือนยี่ ปีจอ  จนถึงเดือนหก ปีกุน  ก็ไม่สามารถตีกรุงศรีอยุธยาได้  ไพร่พลก็เจ็บป่วยล้มตายร่อยหลอลงทุกที  เห็นว่าเข้าฤดูฝนไพร่พลจะลำบากยิ่งขึ้น  เสบียงอาหารก็ขาดแคลน  จึงยกทัพถอยกลับไปในวันแรม 10 ค่ำ เดือน 6  โดยให้กองทัพพระมหาอุปราชาถอยกลับไปก่อน  ให้กองทัพพระเจ้าตองอูเป็นกองหลัง สมเด็จพระนเรศวรทรงนำกำลังทางเรือ ลงไปที่บางกระดาน  หมายจะตีกองทัพพระมหาอุปราชาอีก  เห็นพระมหาอุปราชากำลังถอยทัพกลับ และทรงทราบว่าพระเจ้าหงสาวดีจะถอยทัพ  จึงเสด็จกลับเข้าพระนคร  แลัวรีบทรงกองทัพยกไปตั้งที่วัดเดช  อยู่ริมน้ำตรงภูเขาทอง  เมื่อวัน ขึ้น 1 ค่ำ เดือน 7  ทรงให้เอาปืนขนาดใหญ่ลงเรือสำเภาหลายลำ  แล้วนำขึ้นไปยิงค่ายหลวงพระเจ้าหงสาวดี  ถูกผู้คนช้างม้าลมตายเป็นอันมาก พระเจ้าหงสาวดีต้องถอยทัพหลวงไปตั้งอยู่ที่ป่าโมก  สมเด็จพระนเรศวรทรงให้กำลังทางบกยกตามตีข้าศึกจนถึงทะเลมหาราชทางหนึ่ง  ส่วนพระองค์กับสมเด็จพระเอกาทศรถ  เสด็จโดยทางเรือ ตามตีกองทัพหลวงของพระเจ้าหงสาวดีขึ้นไปจนถึงป่าโมกอีกทางหนึ่ง  แต่ข้าศึกมีกำลังมากกว่ามาก  ไม่ทำให้แตกฉานไปได้  พระองค์จึงเสด็จคืนสู่พระนคร  พระเจ้าหงสาวดีก็ให้เลิกทัพกลับไป 
โคลงและกลอน รจนาโดย ทิกิ_tiki
เมื่อเวลา ๓:๓๕ นาฬิกา คืนวันอาทิตย์ที่ ๒๓ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๘
คำบรรยายร้อยแก้วที่มาจากแหล่งข้อมูลประวัติศาสตร์ไทย thaiheritage
ทางอินเตอร์เน็ต
-- www.heritage.thaigov.net --
-- www.thaiheritage.org -- 
-ขอบพระคุณในข้อมูลจากหน่วยราชการ