ใจจะมีเมื่อใด
เมื่อใด ไม่มีใจ.....ตอนสาม
๑๔
ฉันจะยังอยู่ที่นี่
เก็บสิ่งที่มี...ว้าวุ่น
นึกบ้านทุกหลัง..ชุลมุน
ข้าวของ..ฉัน..คุณ..มากมาย
๑๕
ยี่สิบสามปีแห่งชีวิต
คู่เคียงคู่คิด...มาจนสาย
บัดนี้...เหมือนชีพ..ลอกกลาย
หลบหายความฝันแห่งวันวาน
๑๖
มองฟ้า มองเมลือง เมืองไกล
ฝันไปหนักหนามหาศาล
ณ แหล่งนี้ฝันนั้นเนิ่นนาน
พ้องพานบทกวี...แห่งตน
๑๗
บางครา น้ำตา ก็ยังร่วง
สนิทแนบ แอบดวง...หมองหม่น
ชีวิต กวี..ลอยชั้นบน
.กวีคอนโด คน..หนึ่งนี้
ทิกิ_tiki
25 กุมภาพันธ์ 2548 19:51 น. - comment id 431263
ณ แดนนี้ ฉันฝัน สนิทแนบวัน.......นานเนา

25 กุมภาพันธ์ 2548 19:52 น. - comment id 431264
ณ แดนนี้ ฉันฝัน สนิทแนบวัน.......นานเนา

25 กุมภาพันธ์ 2548 22:32 น. - comment id 431335
ผ่านเวลามาไม่เท่าไหร่ ความทุกข์ ความสุข ความรัก สอนให้ข้าฯ รู้จัก สงบเสงี่ยม เจียมกาย รู้จักบาดแผล ของมัน...และ อยู่กับมัน อย่างไม่อยากได้ใคร่ดี โดย : ทิกิ เมื่อเวลา : วันศุกร์ ที่ 25 ก.พ. ปี 2005 [ เวลา 21 : 46 ]

25 กุมภาพันธ์ 2548 22:42 น. - comment id 431340
........หากความฝัน ทำให้ข้าฯ ไม่ต้องรับผิดชอบ ข้าฯ จึงจะฝัน

26 กุมภาพันธ์ 2548 03:47 น. - comment id 431419
นี่ล่ะครับ รสชาติชีวิต ไม่มีใครได้ในสิ่งที่อยากได้เต็มร้อย แต่ก็ไม่มีใครสูญเสียใรทุกๆ อย่างที่มีอยู่ มองโลกให้กว้าง เปิดใจยอมรับในสิ่งที่เป็น ชีวิตจะมีความสุขครับ

26 กุมภาพันธ์ 2548 11:49 น. - comment id 431524
คุณ เมสเสจ ขอบคุณในถ้อยคำที่ให้ เป็นถ้อยคำที่มีค่าแห่งมิตร
