ทะเลเกรี้ยวเลี้ยวลดดังคนบ้า
มันแหว่หว้าแสนเหงาและหวั่นไหว
แสงเดือนดับลาลับเมฆาไป
เหมือนจิตใจมันปั่วร่วนระบม
แสงจันทร์เจ้าปะทะกับผิวน้ำ
คล้ายครวญคร่ำร่ำหาคนที่ใช่
แต่สุดท้ายก็ต้องซ้ำอยู่เรื่อยไป
ทะเลเจ้าใยไม่สนใจเรา
......................................... ................................
3 กรกฎาคม 2549 19:23 น. - comment id 588254
... ทะเลเจ้าเหงาไหมเหมือนใจข้า เฝ้าร่ำร้องแลหาใครปลอบขวัญ ทะเลเจ้าเคยไหมเพ้อรำพัน ถึงบางคนหนึ่งนั้นที่จากไป ...สวัสดีครับ มามั่วๆ ด้วยคน

4 กรกฎาคม 2549 08:11 น. - comment id 588376
สวัสดีค่ะ แสงจันทร์สองสะท้อนผิวน้ำทะเล คล้ายกล่อมเห่หัวใจใครคนช้ำ เพราะพบรักรันทดสลดจำ ใจครวญคร่ำเสียงดังดั่งทะเล... มามั่วตามปักษาฯ...อิอิ รักษาสุขภาพนะค่ะ
