เธอจะเป็นอย่างไรฉันก็รัก
แขนจะขาดขาจะหักก็รับไหว
ให้เธอนั้นสมบูรณ์เพียงแค่ใจ
รับรู้ได้ในรักที่ฉันมี
หูจะหนวกตาจะบอดไม่หวั่นไหว
ให้พิการเป็นใบ้ก็ไม่หนี
ใจไม่บอดเท่านั้นนะคนดี
มองเห็นได้ในรักนี้ที่จริงใจ
แม้เป็นไข้ใกล้ตายก็ไม่ถอย
จะนับวันที่มีน้อยไม่ไปไหน
แต่อย่าให้รักนั้นตายจากไป
ยังมีชาติภพใหม่ให้ได้เจอ
ถึงเป็นบ้าเป็นบอยังขอรัก
จะไม่ทิ้งพลิกผลักไม่ผลั้งเผลอ
ถึงสติเลอะเลือนเฟือนละเมอ
ใจก็ยังมีแต่เธอไม่เปลี่ยนไป
ขอเถอะขอให้ฉันนั้นได้รัก
แม้จะมีอุปสรรคมากแค่ไหน
หวั่นเพียงแต่ถ้าฉันนั้นตายไป
จะไม่มีโอกาสได้ดูแลเธอ
12 พฤศจิกายน 2549 19:30 น. - comment id 626014
เธอจะเป็นอย่างไรใจก็รัก พร้อมปกปักษ์ดูแลเทคแคร์ให้ แม้นพิการอย่างไรไม่สนใจ เพียงแต่อย่าพิการใจนั้นเป็นพออบอุ่นจังเลยค่ะ

12 พฤศจิกายน 2549 20:57 น. - comment id 626030
ก็ความรักรับได้ซะทุกอย่าง เหมือนหลุมพลางกลางใจไม่แลเหลียว ก็ความรักบังเกิดเธอผู้เดียว จะไม่เกี่ยวข้องแวะถ้ารักเธอ

13 พฤศจิกายน 2549 10:20 น. - comment id 626216
เพียงใจไม่บอดเท่านั้นพอ ฉันก็ขอเฝ้ารักสมัครสมาน จนกว่า อนุสติจะวายปราณ ...............................

13 พฤศจิกายน 2549 12:24 น. - comment id 626283
มาไขปัญหาคาใจ หอคำหลวงแล้วนะครับ ขอบคุณที่ตอบครับผม แต่งมาเรื่อยๆนะครับ ผมจะติดตามงานท่านเสมอ
