มีเรื่องราวเหลือหลายมากมายนับ ต้องยอมรับรอยร้างร้าวและเหงาเหลือ เคยโอบเอื้อไออุ่นมาจุนเจือ เคยเอื้อเฟื้อมาห่างหายไกลลับตา เคยออดอ้อนเพ้อรำพันสัญญารัก จะฟูมฟักรักนี้มิหนีหาย จะถักทอเส้นสายคล้องเราสองใจ ไม่ทันไรเหลือแค่เงาให้ร้าวราน น้ำตาร่วงหลั่งรินไหลไล้ใบหน้า นองสองตาร้าวระทมข่มสะอื้น ต้องแอบฝืนกลืนความช้ำสุดกล้ำกลืน อยากจะหลับไม่ตื่นคืนนิทรา ความเจ็บปวดความทรงจำยังย้ำติด ยังแนบชิดไม่ห่างหายได้เลยหนา รอยแผลลึกฝังแน่นดั่งแผ่นศิลา เนิ่นนานมาแต่ทำไมใจไม่ลืม
Silky 16 พ.ย. 2549 09:48 น. - ID 95155 
1718
2
0
16 พฤศจิกายน 2549 11:16 น. - comment id 627409
สักวันนะคะสักวัน ลืมได้ค่ะ
16 พฤศจิกายน 2549 12:21 น. - comment id 627440
หากความรักคือดอกไม้ที่ไหวอ่อน แม้ลมคลอนแผ่วพลิ้วอาจปลิวหาย ความสัมพันธ์ไกลห่างต่างเดียวดาย คงสลายความฝันให้ผันแปร หากความรักคือสายฝนหล่นจากฟ้า ทำกายาหนาวเหน็บเจ็บเป็นแผล เสมือนรอยตอกย้ำช้ำดวงแด คงพ่ายแพ้ขื่นข่มระทมใจ หากความรักคือสายลมล่มความหวัง โหมประดังโถมทับเกินรับไหว มิอาจยืนฝืนตนทนต่อไป คงสิ้นไร้ชีวาอ่อนล้าแรง อยากจะหยุดเวลาตามหาฝัน พร้อมตะวันชิงพลบเพื่อหลบแสง ให้ความมืดเป็นรอยต่อก่อกำแพง สร้างเส้นแบ่งแห่งโลกที่โศกตรม
16 พฤศจิกายน 2549 17:49 น. - comment id 627562
ใจไม่อาจลืมคงเพราะเจ็บ ใจคงเก็บเอาไว้เพื่อให้จำ ว่าความเจ็บปวดนั้นใครทำ แล้วจดจำไว้เป็นบทเรียน.....
17 พฤศจิกายน 2549 19:38 น. - comment id 627976
ความโศกเศร้าโศกาน่ารันทด อาจลืมหมดเพียงแค่เดือนแล้วเลือนหาย แต่จะให้ลืมเธอให้ทำลาย คงจะสายเพราะทั้งใจมอบให้เธอ. ...เดี๋ยวก็ลืมได้แหละครับ...เหมือนอย่างผม..อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
