ใน class room มีกันอยู่ห้าสิบสี่
เป็นเพื่อนซี้เพื่อนรักร่วมกันมา
มิตรภาพอันอบอุ่นและล้ำค่า
ก่อกำเนิดเกิดมาเพราะพวกรา
ไม่รักเพื่อนจะรักใครใช่ไหมหนอ
ไม่เฝ้ารอไม่ห่วงเธอแล้วจะให้ห่วงใครที่ไหน
ไม่ช่วยเหลือเธอแล้วจะให้ฉันไปช่วยเหลือใคร
ไม่รักเธอจะรักใครที่ไหนดี
ก็ห้องเรามีกันอยู่แค่นี้
มีห้าสิบสี่ชีวิตในห้องฉัน
ไม่ดีกับเพื่อนจะให้ฉันไปดีกับใคนที่ไหนกัน
เพราะแต่ละกันเราต้องอยู่ร่วมทุกข์สุข
แกคงคิดว่าเราไม่รักแกสินะ เรารักแกนะเพื่อน
3 ธันวาคม 2549 15:42 น. - comment id 633463
คิดถึงเพื่อนค่ะไม่เจอกันเลยเกือบ 15 ปีแล้วค่ะ...

3 ธันวาคม 2549 15:54 น. - comment id 633468
รักพี่กานต์เพิ่งอีกคนก็ได้จ้า

3 ธันวาคม 2549 20:09 น. - comment id 633495
ไม่ได้เจอเพื่อนเยยเหมือนกานคะ แต่ลุกกี้แน่ใจว่า ยังไงเค้าก็ต้องคิดถึงคุณเหมือนกาน

4 ธันวาคม 2549 22:13 น. - comment id 633668
อือ...อ่านแล้วทำให้คิดถึงเพื่อนเหมือนกันครับ

23 ธันวาคม 2549 11:40 น. - comment id 639071
คุณมีความหลังเกี่ยวกับเพื่อนรึเปล่าคะถึงแต่งกลอนแบบนี้น่ะ แต่ซึ้งดีค่ะทำให้คิดถึงเพื่อน
